Sen Dinle Karadeniz- [TAMAMLANDI]

Keşke Balım'ı Kurtarabilseydim

N: ''Tahir bugün ne yapacaksın?''

T: ''Şirkete uğrayacam. Dün kumdan gelen gemilerin bakımını yapacaz.''

N: ''Kendine dikkat et.''

T: ''Nefes'im noldu? Niye böyle söyledin şimdi?''

N: ''Tahir bilmiyorum belki kuruntu yapıyorum ama içimde kötü bir his var. Nolur kendine dikkat et.''

Tahir Nefes'e sarılıp ''Nefes sen kuruntu yapmazsın,sen içini ferah tut. Ben ekstra dikkat ederim ama sanma ki ölümden korktuğumdan sırf senin şu güzel kalbin sıkılmasın diye'' deyip saçından öptü. ''Sen ne yapacaksın?''

N: ''Asiye abla ile evdeyiz biz. Nöbetim yok bugün. ''

T: ''Tamam görüşürüz'' deyip Nefes'i öpüp çıkar.

——
A: ''Nefes ne yapıyorsun kuzum?''

N: ''Kahvaltılıkları topluyorum. Kahvaltı yapacak kimse kalmadı. ''

A: ''Kız sen Saniye Hanımın gözüne girmek için mi uğraşıyorsun bu kadar? Hem boşuna uğraşma Saniye Hanım dışarı çıktı.''

N: ''Aşk olsun Asiye abla, ben öyle biri miyim?''

A: ''Kız ee tamam şaka yaptım da. Hemen alınma.''

N: ''Yok be ne alınacam. Hem ben kadına ikiz artı erkek torun verdim daha ne yapayım. ''

A: ''Ayy tamam havanı yesinler. Sanki aşirete veliaht doğurdu.Dur kız ben ne için gelmiştim buraya ''

N: ''Bilmiyorum abla söylemedin.''

A: ''Yok o soruyu ben kendime sordum. Sana söylesem Zaten ben de hatırlardım. ''

N: ''Tamam hatırlayınca sor'' dedi gülerek

A: ''Tamam tamam hatırladım. Şu senin yemek kitapları vardı onlar nerede?''

N: ''Onlar babamların evinde. Niye ki?''

A: ''Niye olsun ben de Rüya gibi hacker olacam da bir yerden başlamak lazım dedim. Rüya da yemek kitabını önerdi. ''

N: ''Geç dalganı Asiye abla. Tamam gidip alalım. Yiğittttt''

Y: ''Efendim anne.''

N: ''Yiğit benle Asiye abla bi dedenlere gidip gelecez hemen. Senle Balım evden çıkmayın tamam mı?''

Y: ''Tamam zaten odadayız biz. ''

Evden çıkıp kapıyı çalınca Rüya açar.
R: ''Hoşgeldiniz.''

A: ''Kız senin dükkanın yok mu? Biye buradasın bu saatte?''

R: ''Bu aralar geç gidiyorum. Karaca ile takılıyorum. Hem bir yardımcım var o açıyor zten.Kapıda kaldınız içeri gelin.''

A: ''Gir kız kapıda kaldık haydi. ''

N: ''Karaca nasılsın bacım?''

Kar: ''Bacım mı ayy ne kadar da kıro bir abla'' dedi gülerek.

N: ''Kıroyum ama para bende bebeğim.''

Kar: ''Ayy ölüyorum yok mu kurtaracak? Rüya burada senin ben kurtarırım demen lazımdı.''

Rüya: ''Valla ben kıro da kaldım. Anlamıyorum sizi hala.''

A: ''Rüya merak etme yalnız değilsin. Bende hiç anlamıyorum''. Pencereden dışarı bakan Rüya ayağa fırlar ve bağırmaya başlar