Final-1

1.5K 48 8
                                    

Karaca
Ablamın Tahir diye feryat etmesiyle hepimiz içeri koştuk. Tahir abim daha öncesinde defalarca kriz geçirmişti ama bu seferki hem çok daha şiddetliydi hem de daha sarsıcıydı. Ablam deli gibi ağlıyordu. Ama birkaç dakika içinde o da kriz geçirmeye başladı. İçeri giren doktor müdahale edene kadar ikisinin de kalbi ard arda durdu. Ama doktor direk kalplerinden iğne yaptı ve bir şey verdi ardından şok makinesini getirin dedi.
Saniye:''Beraber yaşadılar,beraber acı çektiler ve beraber öldüler'' diye feryat ediyordu koridorda. Hepimiz bir yerde çökmüş kayıplarımız için ağlıyorduk. Kaç saat geçti bilmiyorum zaten umrum da değildi. Artık ağlayacak dermanımız kalmamıştı. Hiç kimseden ne ses ne seda çıkıyordu. İçeridekiler ölüydü biz onlardan daha ölüydük.

Asiye abla zorla ayağa kalktı. Etrafına baktı ve ''haydi toparlanın'' diye bağırdı. ''Böyle mi bu halde mi son yolculuğuna uğurlayacaksınız Tahir'imle Nefes'imi?'' dediği anda ağlamaya başladı. ''Mustafa kalk ne gerekiyorsa yap. Murat sen ölüm işlemlerini hallet'' deyince Murat başını sağa sola sallayarak Nazar'a sarıldı.

Fatih:''Bu doktor niye çıkmadı hala?''

Rüya:''Çıkıyor'' dedi. Doktor koşarak yanımıza geldi.

Karaca:''Doktor ölüm haberi vermek için fazla heyecanlı değil misin'' diye sordum sinirle. Akif kolumu tutup sakin dedi.

Dr:''Ne ölümü ikisi de yaşıyor'' diye bağırdı. Doğru mu duydum? Doktor ölüyor dedi de benim kulaklarım bana oyun mu oynuyor?

Mustafa:''Doktor kendi gözlerimizle gördük kalpleri durdu. Hem panzehiri olmadan imkansız dediniz?''

Dr:''Hala imkansız zaten. Ama panzehiri bulduk. ''

Akif: ''Nerden buldunuz? Biz o kadar uğraştık bulamadık.''

Dr: ''Yanlışınız var bulan zaten sizin arkadaşınız. Şuradaki hanımefendi'' dedi. Hepimiz oraya bakınca Gölge'yi gördük.

Hüseyin:''Gölge?''

Saniye:''Doktor durumları nasıl şimdi?''

Dr:''Ağır ve zor kısmı atlattılar ama bu süreç içerisinde vücutları çok zayıfladı ve savunmasız kaldı. Birkaç gün ilaç tedavisi ile uyuyacaklar. Ardından uyandıracağız'' deyince Murat heyecanla doktora sarıldı. Hepimiz sevinçle birbirimize sarıldık.

1 hafta sonra
Hastaneye yeni giren Murat :''Hala kendilerine gelmediler mi?''

Asiye:''Yok bekliyoruz. Doktor içeri de muayene ediyor tekrar.''

Elif:''Doktor çıktı.''

Mustafa:''Doktor noldu var mı bir gelişme?''

Dr: ''Yok maalesef.''

Elif:''Bu kadar uzun sürmesi normal mi?''

Dr:''Bakın, çok ama çok ağır bir hastalık süreci geçirdiler. Bu süreçte vücudun tüm savunma sistemleri o virüsle savaştı.Vücut günlerce hastalıkla mücadele eti. Bu da vücudu yıprattı. Bu savaş süresince tüm savunma sistemleri çöktü. Savunmasız kalan vücut da kendini dış dünyaya kapatarak son savunmasını veriyor. Bu süreçte ilaçlarla doğrudan müdahale edip vücudun kendini toparlamasını hızlandırmaya çalışıyoruz. Tekrar geçmiş olsun'' deyip giderken yoğun bakımdan hemşire çıkıp Doktor bey doktor bey diye bağırmaya başladı.

Asiye:'' Allah'ım sen koru onları yarabbi. Kötü bir haber daha kaldıracak ne dermanım kaldı  ne de gücüm.''

Dr:''Noldu'' diye koşarak geri geldi.

Sen Dinle Karadeniz- [TAMAMLANDI]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin