Sen Dinle Karadeniz- [TAMAMLANDI]

Atarlı Kız

Hüseyin ekip liderine dönüp ''noluyor burda? Bu birlikler niye burda? Yoksa buraya da mı saldırdılar?''
Amir:''Bilmiyorum. Şimdi öğreniriz. Bekleyin siz burda''  Araçlardan inip yetkili biriyle konuşmaya gitti ve döndüğünde ''siz yokken buraya da saldırabilirler diye Mithat başkomser yollamış.''

Yus:''ohh ödüm koptu,buraya da saldırdılar diye. Haydi ne bekliyoruz içeri girerim.'' Deyip içeri girdiler. O anda bahçede bekleyen herkes kalkıp hasretle sarıldı onlara. 

M:''Çok şükür bunu da atlattık. Balım iyi misin? Yiğit?''

Bal:''İyiyim baba. Ama çok korktum.''

Yiğ:''Ben hiç korkmadım ki.''

A:''Gördük kuzum tv'den. Aslanlar gibi durdun onların karşısında. Aferin sana.''

Rüya Hüseyin'e sarılıp;''ödüm koptu size bir şey olacak diye. Abimden sonra seni de kaybetseydim ben yaşayamazdım,artık nefes alamazdım. Bunu da kaldıramazdım. Buna bana bi daha yapma'' deyip ağlayarak daha sıkı sarıldı.

Hüs:''Ben seni bırakmak ister miydim hiç? Ama gitmek zorundaydım. Bunu yapmasaydım ayna da kendi yüzüme nasıl bakardım? Hangi yüzle sana bakardım? Hem ben sana ağlamayı yasaklamıştım'' dedi.

Yus:''Ece sen bir şey demicek misin?''

Ece:''Yooo sadece sarılacam ve ağlayacam. Ne söylememi istiyorsun acaba?''

Yus:''Ne bilim böyle seni çok özledim iyi ki bişey olmadı sana falan gibi şeyler. ''

Ece:''Aynen sana katılıyorum'' dedi gülerek.

Yus:''Odunsun Ece yemin ediyorum'' deyip gülmeye başladı.

Na:''Murat nerde?''

A:''Sen gittiğinden beri yukar da Alpaslan'la odada. İyi olduğunuzu haber verdik. Git bir bak perişan oldu çocuk.''

Yf:''Nazar Murat'ı ilk defa böyle gördüm. İyi değildi.''

Nazar koşarak odalarına girer. Odaya göz atar Murat yoktur. Beşiğe bakınca da Alpaslan'ın orada olmadığını fark eder. Tam odadan çıkacakken kapının arkasında kucağında bebeğiyle yerde oturan Murat'ı görür.
Na:Murat
Murat başını kaldırıp Nazar'a bakar ama hemen çevirir başını.
Na:''Murat noldu? Niye yüzüme bakmıyorsun?''

Ym: ''bakamam Nazar.''

Na:''Niye? Gitmem yüzündense, gitmek zorundaydım Murat. Onları tek başına ölüme yollayamazdım. Oğlumun yüzüne bakamazdım sonra.''

Ym:''Ondan değil. Ben korktum sen ö-ö-ölseydin eğer, ben oğluma bakamamaktan korktum. Büyüdüğünde annem nerde diye sorduğunda ölüme gitti demekten korktum.bana sen niye annemi ölüme giderken yalnız bıraktın diye sormasından korktum''. Deyince gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Nazar Murat'ın yanına çöküp

Na:''Geçti gitti Murat. Sakinleş artık kimseye birşey olmadı.''

Ym:''Ama olabilirdi''. Diye istemsizce bağırdı. Alpaslan ağlamaya başlayınca sesini biraz kontrol edip devam etti ve ''ben seni oraya tek başına yolladım. Ben olmadan gitmene izin verdim. Bense burada oturup ölmeni bekledim sadece.'' Deyip Alpaslan'ı Nazar'ın kucağına verip odadan sinirle çıktı. Nazar ise arkasından koştu ama yetişemedi. 

T:''Nazar noluyor? Niye sinirle çıktı Murat?''

Na:''Neden seninle gelmedim diye kendini suçluyor.'' dedi.