Sen Dinle Karadeniz- [TAMAMLANDI]

Alevli Plan

Alev ofisinde düşünceli bir şekilde oturuyordu ve sesli şekilde düşünmeye başladı.
"Bir şeyler yapmam lazım. Bu Kaleli ailesini dağıtmak artık benim için farz oldu. Benimle dalga geçmeyi,laf sokmayı ve en son da Tahir'in yaptığını ödetmem gerekiyor bunlara ama nasıl?
Onları güçlü kılan aile olmaları,birlik olmaları. Tabii ya onları tek tek düşürmem gerekiyor. Önce kimi alsam. Tahir ile Nefes en güçlüleri onlar en son.Fatih desen onu görmüyorum bile o zaman Nazar ile Murat'ı hedef almalıyım. O zaman planımı hemen yapmalıyım.Onu iyi değilim bahanesiyle eve getirteceğim sonra da klasik numara işte."
Deyip haince sırıtarak Murat'ın odasına girdi.
Al: "Murat ben kendimi iyi hissetmiyorum.Eve geçeceğim."
Ym:"Geçmiş olsun."
Al:"Sağ ol."
Alev eve gidince bir süre sonra Murat'ı arar
Al:"Murat yardım et. Çok kötüyüm ben. Yardım et"
Ym:"Ne oldu Alev?Neyin var?"
Al: "ahh Murat çok canım yanıyor. Burada kimsem de yok ne olur çabuk" deyip kapattı.
Murat bir taraftan gitmek istemiyordu ama diğer taraftan da kızın burada kimsesi yoktu. Mecburen gitmek gerek dedim. Deyip yola çıktı. Eve varıp kapıyı çaldı.
Alev kapıyı açtı. Murat deyip bayılma numarasıyla kendini Murat'ın kollarına bıraktı.Murat ne yapacağını bilemez halde Alev'i kucaklayıp salona götürdü.Alev kendine gelince şurada ilaçlarım var dedi. İlaçları kullandığında
Al:"Daha iyiyim . Sağ ol Murat. Bir şey içer misin sana getireyim."
Ym:"Yok teşekkür ederim.İyiysen ben kalkayım artık."
Al: "Murat ben kötü bir insan değilim. Neden herkes bana kötüymüşüm gibi davranıyor? Bak sen de bir bardak su bile içmiyorsun." Deyip ağlamaya başlayınca Murat içinden çattık dedi.
Ym:"Tamam tamam ağlama. Bi bardak kola varsa içerim."
Al:"Gerçekten mi? Hemen getiriyorum. Deyip mutfağa geçti. Saf bu çocuk ya.iki göz yaşına tav oldu."Deyip ilaçlı içeceği Murat'a verdi. Murat hepsini içtikten sonra birkaç dakika geçmeden gözlerinin kapandığını hissetti. Tam kalkıp gidecekken. Kanepeye devrilmesi bir oldu.
Al:"Evet planın zor aşaması bitti. Şimdi yatağa taşıyıp soyalım şu saf çocuğu. Ardından Nazar'cığımı aramam gerekiyor."
Al:"Alo Nazar."
Na:"Kimsiniz tanıyamadım."
Al:"Canım ben Alev" deyince Nazar'ın yüz hatları gerginleşti
Na:"Ne istiyorsun?"
Al:"Ya ben bir şey istemiyorum. Senim Murat senden istediğini alamayınca bana geldi. Tabii ben de kırmadım onu."
Na: "ne diyorsun lan sen?ne isteği,nasıl senin yanında? Neredesiniz adres ver bana."
Adresi aldıktan sonra hızla şubeden çıkıp eve gitti be kapıyı çaldı. Kapıyı yarı çıplak şekilde açan Alev'i görünce sinirden boğazından tutup kapıya dayadı. Ne oluyor burada?Nerede o?
Alev yatak odasını gösterdi. Nazar içinden Murat ne olur bunu bana yapma,bize yapma ne olur. Diye dua ederek yavaşça girdi. Ama gördüğü şeye daha fazla dayanamadı ve kapıyı tuttu.
Al:"Canım kocalarınıza sahip çıkın yoksa böyle benim oyuncağım oluyorlar.Hayır onları elde tutamayacaksanız niye evleniyorsunuz." Nazar içinden kadını yere yatırıp ağzını burnunu kırmak istiyordu ama diğer taraftan kadın haklı baksana daha evleneli kaç zaman oldu ama kocasını bir kadına kaptırmıştı. Hiç bir şey demeden evden çıktı. Nereye gideceğini ne yapacağını ne diyeceğini bilemez halde arabaya bindi. Ve şubeye geldi. Onu bu halde gören ekip arkadaşları yanına tedirgin bir şekilde geldi.
Pın: "Ne oldu Nazar ne bu halin?"Nazar sanki birinin bu soruyu sormasını bekliyormuş gibi ağlamaya başladı. İlk defa kendini bu kadar aciz hissediyordu. Daha sonra olanları anlattı.
Hüs:"Geberteceğim o şerefsizi. Sonrada ağaca asacağım onu."
Naz:"Hiç kimse hiç birşey yapmayacak."
Kağ:"Yusuf nöbetçilere söyle içeri almasınlar onu."
Yus:"Tamam."
Zey:"Nazar daha iyi misin?"
Naz:"Değilim.Spor salonundayım ben."
—o sırada Murat yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı. Etrafına baktı,kendine baktı. "Ben neredeyim,kimin odası burası ben niye çıplağım?"Deyip giyinerek odadan çıktı. Salonda yarı çıplak Alev'i görünce Alev ne oluyor burada, hemen anlat.
Al:"Neyi anlatayım geldin beraber olduk,sonra da Nazar'ı aradım gel kocanı götür diye"
Ym: "nazar mı?"
Al:"Evet ama seni görünce çıkıp gitti."
Ym:"Allah kahretsin Alev.Bana ne yaptın sen? Nasıl bu hale geldim."
Al:"Seni saf çocuk. Her göz yaşına kanma canım benim. Annen sana demedi mi yabancılardan bir şey alma diye?"
Ym: "Haklısın suç bende" deyip evden çıktı. Yolda defalarca Nazar'ı aradı ama cevap vermedi. Şubeye gelince içeri girmek istediğini söyleyince kimliğine bakan nöbetçi "içeri giremezsiniz"
Dedi
Ym:"Ne demek giremiyorum. Karım burada Nazar Kaleli."
Nöb:"Bilmiyorum. Bana verilen emir böyle iyi günler size."
Murat anlamıştı. Ama ne yapacağını bilmiyordu.