Beatriz
I stayed sa house for 2 more days since the day Jho went kaya I also missed 2 days of training.
Wala akong ginawa sa house kundi magkulong sa room. I only go out kapag kakain na. Mom was super worried but she can't let me tell her what was really the problem. Ewan ko ba. Wala pa rin ako sa mood magsabi. All I want is to be alone lang.
Jho didn't tried to talk to me again after she left the house. Kahit tawag or text wala rin akong natanggap sa kanya. Aaminin ko for the past 2 days, I was secretly wishing that she'll come again sa house. But it didn't happen and I hate my self for wishing such thing when I was the one who doesn't want to talk naman.
Napasandal ako sa couch frustratingly. Ngayon na lang din ako tumambay ng matagal outside my room since nung umuwi ako. Parang nakakasuffocate na rin kasi sa loob ng bedroom ko.
Pag angat ko ng mata, nagulat ako when I saw Jia. Teka, hindi naman siya pumupunta ng basta basta dito unless I invite her.
"Ju." napaayos ako ng upo. "What are you doing here?"
"What am I doing here?" She crossed here arms habang napapailing. "Siguro kasi 2 days ka na pong hindi nagpapakita sa training? Kakamustahin kung buhay ka pa ba?"
I took a deep breathe na parang pagod na pagod ako when in fact, puro tulog, tunganga at isip lang naman ang ginawa ko dito sa bahay.
"I'm not in the mood to train." sagot ko sabay higa sa couch.
Bigla niya akong hinampas sa legs kaya napatayo ako galing sa pagkakahiga.
"Ouch Morado! That was painful!"
Yung sexy legs ko! 😡
"Eh kung sabihin ko sayo na wala rin sa mood si Coach Tai!" bira niya. "You were absent sa training for 2 days without any reason! Anong trip mo?"
Ngumuso ako sabay puppy eyes.
"Hay nako Beadel tigilan mo yang pagpapacute mo diyan di yan sakin uubra."
Napakamot ako sa ulo. "Ang beastmode."
Jia suddenly sat beside me. "Kilala kita Bea, hindi ka basta basta umaabsent every training without a valid reason."
Hindi ako nagsalita.
"Si Jho 'no?"
I creased my forehead when Jia said that. But I didn't said anything.
"Alam mo bang nasprain si Jho nung isang araw?"
Unti unting nawala yung pagkacreased ng forehead ko. Napalitan ng pag aalala bigla.
"What?!"
"Hindi mo alam?" Bigla siyang pumalakpak ng isang beses. "Sabi na eh hindi kayo okay!"
I rolled my eyes. "Just tell me what happened to her can you?"
"Oh kalma lang muna masyadong ano eh." tumatawa niyang sabi kaya nairapan ko siya. "Sprain lang naman di naman malala kaya kumalma ka."
Shit how can I calm down? Ni wala akong kamalay malay! Even though hindi kami okay ni Jho, but of course hindi naman mababawasan yung care ko. Si Jho yan eh.
"Is she okay now Ju? Nasa dorm ba siya? Sino nag aalaga sa kanya? Kaya ba niya lumakad? Gaano ba---"
"Huy Beadel isa isa lang tanong!" tumatawa ulit siya. "Masyadong concern kay Jho pero walang balita sa mga nagaganap? Ano kaya yon."
Huminga ako ng malalim. "Is she really okay?"
Di ako mapakali eh!
"She's okay Bei. Sprain lang yon malayo sa bituka! Eh kasi naman ano bang ginawa mo at bakit wala yon sa focus nung isang araw?"
![](https://img.wattpad.com/cover/150315970-288-k918629.jpg)
BINABASA MO ANG
If Our Love Is Wrong
FanfictionIf it's real and if it's true, and if our love is wrong then I don't ever wanna be right. Highest rank achieved: #8 in Fanfiction category. #1 in Wattpride, LGBT+, UAAP and Jhobea category.