♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Lachend gaf hij zijn beste vriend, James een high five. 'Geniaal idee!' Lachte hij luid hardop als hij ook een biertje naar achteren gooide. Binnen een paar slokken, had hij zijn pilsje leeggedronken en zette hij hem met een luide klap, op het salontafeltje.
'Die meid krijgt wat ze verdient!' Lachte James en begon hij met zijn hoofd te knikken. 'Wie het niet horen wil, moet het maar voelen!'
'Jo, ik ga maar es bro!' Riep Tyson een beetje te luid door de woonkamer terwijl hij opstond. Hij griste zijn jas van de stoel af en deed hij hem licht wankelend om zijn schouders. 'Jij hebt de stroop en de confetti hè?' Zei hij voor de zekerheid aan James, die hem al knikkend antwoordde.
'Top, zie je morgen!' Groette hij hem en liet hij zichzelf uit, waarna hij de deur met een stevige knal dichttrok. Hij trok zijn jas dichter om zijn torso, omdat het buiten koud was geworden en hij in dat kleine stukje lopen tot de auto, geen kou wilde vatten.
Met zijn afstandsbediening ontgrendelde hij zijn rode Mustang, die trouw op de oprit stond te wachten en stapte hij vervolgens in. Meteen stak hij de sleutel in het slot en draaide hij hem aan, om de verwarming aan het werk te laten zetten. Uit zijn jaszak haalde hij zijn telefoon en slaakte hij een zucht voordat hij hem ontgrendelde.
Naast een paar gemiste telefoontjes en Whatsapp berichten te hebben gelezen, opende hij zijn Fotoalbum en verscheen er als eerste, een foto van een stralende Helène. Hij begon te slikken als hij lang naar haar foto staarde. Helène stond erop, alsof het leven haar toelachte en zag hij haar parelwitte tanden in een perfecte rij in een perfecte lach. Hij slaakte opnieuw een zucht terwijl hij zijn ogen sloot, hij zijn telefoon meteen uitzette en weer in zijn jaszak liet glijden.
Een beetje ruw en geïrriteerd trapte hij de koppeling en liet hij de pook in zijn achteruit zetten, rolde hij daarmee de helling af en schakelde hij in zijn eerste versnelling voordat hij ervandoor sjeesde.
Toen hij thuiskwam, merkte hij op dat alleen de lichtjes van de gigantische kerstboom brandden en concludeerde hij dat zijn vader nog niet thuis was. Hij rolde zijn ogen toen hij eraan terugdacht dat hij Tyson had gevraagd om samen de lunch te gaan eten. Snel trippelend op de trap begaf hij zich naar zijn slaapkamer, liep hij in één rechte lijn naar zijn kingsize bed en liet hij zich erop neerploffen.
Al zuchtend sloot hij zijn ogen als hij zijn armen naast zich had ontspannen. Na een paar tellen opende hij zijn oogleden en staarde hij maar wat naar zijn witte plafond. Ondanks hij zich een beetje licht in het hoofd voelde, kon hij wel heel helder denken aan één persoon.
Helène.
Een zachte grom van frustratie ontsnapt er uit zijn mond en legde hij zijn arm onder zijn hoofd als hij zijn telefoon tevoorschijn haalde. Toen hij hem weer ontgrendelde, snuffelde hij verder in zijn telefoon en zag hij meerdere, opgeslagen foto's van haar. Hij besefte dat ze vrijwel op alle foto's eigenlijk wel perfect stond. Het maakte haar niet uit vanuit welke pose of hoek ze werd gefotografeerd; ze liet altijd het beste van zichzelf zien. En ergens intrigeerde het hem wel.
