♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Hij streek met zijn hand door zijn zwarte haren als hij voor de spiegel stond in de hal. Op het punt stond hij, om te gaan vertrekken met zijn auto naar school. Een zucht slakend wendde hij zich van de spiegel af, griste hij zijn rugzak van de grond en verliet hij het huis.
Tijdens het rijden klemde hij een hand om het stuur en kneep hij hem stevig vast. Hij dacht na over alle keren waarbij hij haar te pakken probeerde te nemen. Maar al die keren dat hij iets bij haar uithaalde, wist ze het zo om te keren om het ook tegen hem te gebruiken. Alsof zijn eigen karma zich tegen hem werkte, in haar voordeel.
Hij glimlachte kort als hij ook zijn hoofd schudde, toen hij aan haar naam dacht. Hij was via een aantal Facebook accounts zo ongeveer achter haar naam gekomen en had hij haar meteen opgezocht. Al kon hij haar niet direct vinden, doordat hij haar naam toch meerdere malen fout typte, maar vond hij haar toch dankzij een foto waar één van zijn vrienden er ook op stond.
Meteen had hij een aantal foto's van H. Smith haar pagina, naar zijn telefoon geüpload. Vanaf haar pagina, had hij nog meer foto's van haar op zijn mobieltje opgeslagen en kon hij er nu elk moment naar kijken. Hij wist niet waarom hij het deed, maar hij had het gevoel dat hij het behoefte had om soms naar haar foto's te kijken. En het was niet om haar belachelijk te maken, maar was het vooral voor zijn eigen gevoel om hemzelf..., te kalmeren.
Hij had zijn auto netjes in zijn parkeervak geparkeerd en liep hij al slenterend over het schoolplein. Even liet hij zijn blik over het plein glijden, maar trof hij geen Helène aan, waardoor hij een beetje verveeld naar binnen glipte. Eenmaal binnen ging hij in één rechte lijn naar zijn eigen kluis en propte hij zijn jas naar binnen.
Een beetje geïrriteerd besloot hij naar James te zoeken en begon hij te lopen naar zijn kluis. Nadat hij een paar bochten had genomen, liep hij over de brede gang met aan de weerszijden wel honderden kluisjes. Toen hij de laatste hoek om liep, kwam er één persoon meteen in zijn gezichtsveld; Helène.
Verrast was hij voor even, toen hij haar tegenover haar eigen kluisje bezig zag staan en voelde hij een vederlichte kriebel in zijn onderbuik. Hij hield even halt om haar te kunnen observeren en zag hij haar slanke lichaam tevoorschijn komen uit de jas. Een brok vormde er zich in zijn keel en klemde hij zijn handen om de banden van zijn rugzak.
Toen besefte hij met wat hij aan het doen was en schudde hij verwoed zijn hoofd. Hij dacht dat als hij zo doorging, hij zou veranderen in een softie doordat hij op deze manier naar een meisje keek. Nee, hij had een reputatie hoog te houden, dus begon hij met het lopen.
Onder het lopen merkte hij op dat Helène klaar was met haar ding en ze haar kluis sloot. Na het sluiten keerde ze zich zijn kant op en begon ze te lopen. Kort erna zag hij hoe ze even halthield en zij haar blik met de zijne doorkruiste. Toen hij haar blik zag verstarren, ging er bij hem een mondhoekje omhoog, want ergens was hij benieuwd of ze er nog wat van ging zeggen van de laatste keer.
