♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Langzaam ontwaakte ze uit haar vredige slaap en wist ze haar zware oogleden maar met moeite open te krijgen. Rustig en ontspannen liet ze haar longen zich diep vullen met het verse zuurstof en reikte ze met haar handen maar haar ogen, om ze erin te laten wrijven.
Na het wrijven strekte ze zichzelf uit en merkte ze toen pas op, dat ze niet in haar eigen bed lag. Al gapend fronste ze licht haar wenkbrauwen en steunde ze daarna op haar ellebogen als ze ook om zich heen keek. Voor zich zag ze dat het alweer dag was en kwam ze daarna kreunend overeind. Ze merkte op dat er een deken over haar heen was gelegd en zag ze de twee glazen koppen op het salontafeltje.
Een beetje verward keek ze om zich heen en zag ze dat de lampen uit waren gezet, op ééntje na. 'Mason...,' mompelde ze zacht als ze haar hand door haar slordige knot liet glijden en ze haar benen over de rand van de bank heen sloeg.
Meteen verstarde ze als ze recht voor zich uit keek. Haar ogen keken recht naar de zwarte doos die er vlak voor haar neus lag en vergat ze even te ademen. Kort schudde ze haar hoofd als ze ook met haar oogleden knipperde, maar besefte ze dat het geen droom was. Dat er toch echt een duur uitziende zwarte doos met een rode strik eromheen, voor haar neus lag.
Twijfelend reikte ze met haar hand naar de doos en liet ze haar vingers over de zwarte doos glijden, die van fluweel was voordat ze over de rode strik streelde. Meteen trok ze haar hand terug en voelde ze aan haar eigen vingertoppen voordat ze opnieuw fronsend naar de zwarte doos keek. Dán pas merkte ze het opgevouwen briefje op die half op een hoekje lag en reikte ze met haar zenuwachtige vingers naar het papiertje.
Met een sneller kloppend hart nam ze het papier in haar handen en ontvouwde ze het. Meteen begonnen haar ogen over de sierlijke letters te glijden.
Lieve, mooie Helène.
Je zult je vast afvragen voor wie deze doos is, lieve Leen. Ik heb hem voor jou gekocht omdat ik je hiermee mijn dank wil laten zien. Want, dankbaar ben ik, dat je jouw oprechte en onvoorwaardelijke liefde met mij hebt gedeeld. Dankbaar ben ik, dat jij degene bent die het goede liet zien wat de mensen in zich konden hebben. Dankbaar ben ik, dat ik je heb mogen leren kennen en ik jou mag aanzien als een dochter. Lieve Leentje, je hebt werkelijk geen idee wat er aan de hand is, maar ik vind dat dit cadeau perfect bij je past, want het weerspiegelt precies hoe ik jou zie. Een mooie jonge knappe vrouw met een hart van goud die ook nog vol met liefde zit. En dat je er niet verlegen om bent om die liefde uit te gaan delen aan degenen die het nodig hebben in deze boze wereld. Achter jouw gezicht, zie ik het vurige karakter van een sterke vrouw die weet wat ze wilt.
Zie dit als mijn dank voor al jouw liefde, kracht, warmte en inzet om mij een beter leven te kunnen geven. Doe mij de eer om deze jurk te dragen op het Kerstgala vandaag. Mocht je je afvragen hoe je naar het feest gaat, kan ik je vertellen dat je daar ook geen zorgen over hoeft te maken. Vanavond om acht uur zal er ook een zwarte auto voor je klaarstaan, lieve Helène.
