♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Jack?' Vroeg hij op een rustige toon terwijl ze steeds dichter bij Helènes straat kwamen rijden en hoorde hij zijn chauffeur antwoorden. 'Ik zou zo dadelijk graag een toneelstukje met jou willen opvoeren, als je daar aan mee wilt werken?' Vroeg Mason hem en hoorde hij het hummende geluidje van de rijdende chauffeur die hem naar het juiste locatie bracht.
'Zoals je weet kom ik vaak bij haar op bezoek. Haar naam is Helène en ze is een sterke jongvolwassen vrouw die al heel wat heeft meegemaakt in haar leven. Ze heeft geen ouders meer en die zijn juist exact op deze dag overleden.'
'Ah..., wat spijt me dat om te horen.' Antwoordde Jack hem en humde Mason als antwoord. 'Ze zou denk ik, de graven van haar ouders willen bezoeken maar heeft ze me eens verteld dat ze er al een tijdje niet is geweest. Is het geen goed plan dat we haar met deze auto er naartoe gaan nemen?'
Zijn chauffeur trok nieuwsgierig zijn wenkbrauwen omhoog voordat hij via de achteruitkijkspiegel naar har keek. 'Ja, dat zou wel heel attent zijn van u, meneer Mason. Wat is uw plan?'
'Nou Jack..., ik ga haar zo dadelijk vertellen dat ik een vriend ken die een taxichauffeur is. Dat ben jij dus, Jack. En dat jij ons wel naar de begraafplaats toe zou kunnen rijden en terug. Dat deze auto zogenaamd een soort taxi is. Zou je dat kunnen?'
'Maar natuurlijk, meneer.' Antwoordde hij rustig en begon hij naar het spiegeltje te glimlachen. 'Ik kijk er naar uit om haar te mogen ontmoeten.'
En zo zat Mason nu dan, nadat hij op de bank was neergeploft en zag hij de foto's op het salontafeltje staan. Hij zag en voelde wel dat Helène zich niet lekker in haar vel voelde, en kon hij het maar al te goed begrijpen waarom. Voor zijn neus zag hij de foto waar zijn Leentje als een jonge tiener op stond met een ingelijste papier in haar handen. Hij glimlachte kort als hij mocht kennismaken met haar ouders, ondanks ze al waren overleden.
Hij kwam erachter dat Leentje de uiterlijke kenmerken van haar moeder had. Ze was ook een knappe vrouw en kon hij zien hoeveel deze vrouw van haar dochter hield. Evenals haar vader, die beschermend een hand op haar schouder had gelegd.
Toen hij de grote vraag had gesteld, voelde hij zijn hart warm worden bij het zien van haar flink verraste blik, toen hij haar zijn idee vertelde en zag hij de hevige twinkeling van hoop in haar ogen. Hij voelde zich enorm opgelucht, dat zijn idee goed in de smaak viel en dat hij haar toch kon helpen om van deze dag, een positieve dag te gaan maken.
Wanneer Mason de oude, verweerde telefoon van Helène in haar handen kreeg, toetste hij zo zonder problemen het nummer van Jack in, die nu even voor een taxi chauffeur ging spelen.
'Hé Jack!' Riep Mason een beetje anders dan normaal, een beetje informeler en hoorde hij Jack op een deftige toon antwoorden. Mason moest zijn toneelstukje zo spelen, dat hij geloofwaardig overkwam bij Helène. Hij had haar verbaasde blik heus wel gezien toen hij het nummer zo uit zijn hoofd wist te halen en in te toetsen. Ze had namelijk haar voorhoofd lichtjes gefronst na het zien van zijn vlugge vingers over de telefoon.
