* Voor één keer de POV van James!
Het irriteerde hem ergens wel dat hij concludeerde dat zijn beste vriend de laatste tijd afwezig was. Waar hij altijd grappen maakte met Tyson, hield hij zich nu afzijdig of zelfs stil. Hij voelde aan dat er iets aan de hand was, dat er iets niet klopte.
Toen hij buiten op het schoolplein liep, zag hij de rode Mustang van zijn vriend staan en besefte hij dat Tyson dus hier waarschijnlijk nog op school zou zijn. Net wilde hij zijn mobieltje tevoorschijn halen, tot hij ineens wat beweging in de auto zag.
Zijn ogen bijeen knijpend, merkte hij ineens de bekende gestalte op van Tyson achter het stuur en slaakte hij een zucht van verlichting. Dat zou het zoveel makkelijker maken om hem meteen face to face te vragen of hij wel oké was.
Naarmate hij dichterbij kwam, fronste hij zijn wenkbrauwen lichtjes toen hij ook een tweede gestalte in de auto opmerkte. Meteen rezen zijn wenkbrauwen hoog op toen hij concludeerde dat er inderdaad nóg iemand in de auto zat.
'What the f-.' Mompelde hij flink verrast als hij steeds dichterbij kwam. Hij schudde kort met zijn hoofd toen hij opmerkte wie er naast hem zat. Op het felbegeerde plekje naast hem, waar normaal niemand mocht komen. Zelfs hij zelf niet. Die Tyson was behoorlijk zuinig met zijn auto.
Verrast versnelde hij zijn pas, maar zag hij voor zich hoe de auto tot leven kwam en Tyson de auto van zijn parkeervak af manoeuvreerde. Licht fronsend bleef hij doorlopen en dacht hij, dat Tyson hem wel aan zou moeten zien lopen.
Alleen had hij bij het verkeerde eind, toen de auto met een brul van zijn plek wegstoof en James het zo vlak voor zijn neus voorbij zag rijden. Net was hij de poort uitgelopen en kon hij zien hoe de rode auto al gauw in de verte verdween. 'What the héck!?'
Nog geïrriteerder dan hij was, hief hij zijn handen dramatisch op en draaide hij zich om. Hij wilde naar zijn motor gaan, die naast de auto van Tyson stond geparkeerd. Maar in plaats van zijn motor aan te treffen, kwam hij ineens in contact met vier meiden die hem allemaal met een onheilspellende blik aankeken.
'Jo.' Mompelde hij als hij hen langs wilde lopen, want hij had even geen zin om met hen een praatje te maken. Daar was hij nu even te pissed voor.
'Hey Jamesss,' sliste de getinte Bironda als ze ook haar hand op de borstkas van James legde. Hij fronste meteen zijn wenkbrauwen als hij omlaag keek, naar haar hand die vol zat met gouden ringen.
'Hello there,' fluisterde Tami verleidelijk in zijn oor terwijl ze achter hem stond en voelde hij hoe haar hand zich over zijn schouders streek. Een beetje in het nauw gebracht keek hij om zich heen en besefte hij, dat hij door de vier meiden zowat was omsingeld.
'Jij en wij moeten eens even babbelen,' zei Tami op een licht dwingende toon tegen hem en trok James zijn wenkbrauwen op. 'Oh ja? Waarover dan?'
JE LEEST
The Winter Wanderer | Dutch - Watty Award Winner!
Roman pour Adolescents♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡ Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign! Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...