♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Een paar dagen nadat ze het graf van haar ouders had kunnen bezoeken, liep Helène met een licht positief gevoel over de straten naar school. Ze was ontzettend blij dat Mason haar erop uit had meegenomen en het verbaasde haar keer op keer hoe Mason zelf vol verrassingen zat. Dat hij ineens iemand kende die een luxe, chique taxi had en dat diegene hen heen en weer had willen brengen. Voor niets. Een onvergetelijk groot gebaar.
Na een stevige twintig minuten te hebben gelopen, had ze het lekker warm voordat ze het schoolplein opliep en glipte ze daarna snel naar binnen. Ze hoopte vandaag dat het een drama-loze dag zou worden, maar vreesde ze het tegenovergestelde. Helène besefte dat ze wel víjf mensen moest zien te ontwijken vandaag en hoopte ze er op dat ze erin zou slagen.
Nadat ze zichzelf van haar winterkledij had ontdaan en hen in de kluis had gestopt, liep ze vlug naar haar eerste les van de dag.
Ontspannen zat ze op haar hoge stoel en slaakte ze een opgeluchte zucht. Haar ochtend was goed verlopen en was ze niemand tegenkomen die ze wilde vermijden. Heel even wiebelde ze op de hoge kruk terwijl ze haar witte laboratorium jas goed om haar lichaam heen trok en dichtknoopte. Op de tafel tegenover haar lag er een andere witte labjas en twee beschermende brillen. Ook een aantal lege reageerbuisjes op een rek stonden er op de tafel te wachten.
Ze hoopte dat ze Gia tegen zou komen, ongeveer haar vaste labpartner. Gia was een aardige meid die zo nu en dan bij haar in de klas zat en wist ze van goed samenwerken en doorwerken. Met zijn tweeën waren ze vaak als één van de eerste klaar en hadden ze ook vaak de beste resultaten van de klas. En dat kwam voor hen beiden alleen maar ten goede.
Geduldig wachtte ze tot de rest van haar klas binnen zou komen en staarde ze in de tussentijd uit het raam naar buiten. Het was weer heel lichtjes gaan sneeuwen en slaakte ze daarna een verslagen zucht als ze haar hoofd op haar handpalm liet rusten wiens elleboog op tafel stond. Op een gegeven moment voelde ze een suizende wind langs haar zijkant glijden waardoor ze haar hoofd ophief en zich omdraaide, om Gia te gaan begroeten.
Met haar mond geopend om haar te gaan begroeten keek ze naast zich en klapte haar mond gelijk dicht als haar ogen ook groter werden van de ontsteltenis. Direct kneep ze daarna haar ogen samen als ze hém nijdig aankeek. 'Wat doe je hier?' Siste ze lichtelijk gefrustreerd naar hem en zag ze kort daarna, hoe Gia de klas binnenkwam.
Helènes ogen lichtten meteen op en richtte ze haar bovenlijf op, maar zag ze Gia met een spijtige blik naar haar kijken en haar mond een 'sorry' spellen. Helène fronste haar wenkbrauwen lichtjes en schudde ze kort haar hoofd. Ze begreep het niet.
Gia keek met een medelevende blik naar mij voordat ze zich van mij wegdraaide en achter een andere scheikunde tafel ging zitten. Leentje zag dat de plek naast haar nog vrij was en wilde ze daardoor snel gaan opstaan om dáár, naast haar te gaan zitten.
Vlug griste ze haar tas van de grond af en stond ze half op, tot ze opeens een heel warme hand op haar bovenbeen voelde. Verstijfd, geschokt en haar adem ingehouden, liet ze haar blik langzaam naar beneden glijden en zag ze tot haar schrik dat Tyson zijn hand daar rustte. Na het zien ervan, hief ze langzaam haar hoofd op en keek ze op in zijn groene, uitdagende ogen.
'Blijf toch gezellig zitten, Helène...,' Fluisterde zijn stem op een sexy manier en voelde ze meteen een niet onprettige rilling over haar rug kruipen. Het zette haar onderbuik voor even in vuur en vlam, maar knipperde ze daarna vol met ongeloof naar hem. 'Meen je dit, Ty? Dat ik met jou ga werken deze les?' Kaatste ze ineens geïrriteerd terug maar voelde ze ondertussen de warmte van zijn hand, over haar hele been verspreiden wat haar hart sneller liet kloppen.
'Ach, toe?' Fluisterde hij schor als hij ook zijn borstkas volledig naar haar toe draaide waardoor ze even begon te slikken. Nog steeds twijfelend keek ze hem kil aan, maar liet ze zich daarna toch heel langzaam toch op de kruk neerzakken. Met haar samengeknepen ogen keek ze hem argwanend aan en blies ze daarna haar adem uit via haar neus.
'Oké... maar dan onder één voorwaarde!' Siste ze naar hem en zag ze hoe hij een kleine glimlach om zijn lippen kreeg waardoor ze opnieuw moest slikken. Want ze kon nu van dichtbij naar zijn lippen kijken en moest ze toegeven dat ze er..., aantrekkelijk vol en zacht uitzagen. Perfecte lippen om te..., zoenen.
Snel knipperde ze met haar ogen als ze haar blik van zijn verlokkelijke lippen losmaakte en fronste ze haar wenkbrauwen weer. 'Wíj doen dit samen, dus doen jij en ik elk ons eigen deel. Zonder geklooi!' Waarschuwde ze hem en hoorde ze hem kort grinniken voordat hij zijn hoofd knikte. Een brede grijns sierde zijn lippen en kwamen zijn witte tanden bloot te liggen.
'Akkoord.'
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
