♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het brak zijn hart om haar door de gangen te zien lopen, terwijl iedereen over haar aan het nafluisteren was en over haar begonnen te roddelen. Hij baalde er keer op keer van hoe het in zijn hoofd opkwam om die weddenschap aan te nemen. Moet je nu zien tot waarop het is uitgedraaid! Machteloos keek hij toe, hoe Helène met een gebukte rug en gebogen hoofd voor zich uit liep.
Meerdere malen had hij geprobeerd om een blik van haar op te vangen, maar had hij steeds niet de moed of lef ertoe om op haar af te stappen en haar eens de waarheid over zijn gevoelens te vertellen. De woorden van James via de Whatsapp spookten er steeds door zijn hoofd, hoe zwak hij aan het worden zou zijn als hij voor haar viel.
Het stak zijn hart vanmorgen toen hij de rood uitgelopen letters van de graffiti op haar kluis zag staan. Trut. Waarom werd ze zo genoemd, terwijl ze niets had misdaan!? Het was duidelijk niet alleen het werk van James, want hij herkende dit vandalisme van een aantal jaren terug, toen de vier meiden ook een paar andere kluisjes had besmeurd met diezelfde kleur graffiti.
Het knaagde behoorlijk aan hem dat de vier meiden er nu waarschijnlijk ook van afwisten van de weddenschap. Hij schudde zijn hoofd, want hij dacht eraan hoe hij zijn beste vriend met het 'geheim' kon vertrouwen. Hij besefte dat James er echt alles aan deed om de band tussen hem en haar kapot te maken.
Tijdens het incident, waarbij hij de andere studenten om haar hoorde lachen en hij haar stem gepanikeerd boven de menigte uit hoorde roepen, had hij de drang om naar voren te stormen en haar te beschermen. Maar ook op dat moment..., durfde deze grote stoere jongen geen actie te ondernemen. Ergens was hij opgelucht dat de directeur haar een helpende hand aanbood en haar dus uit de spottende omgeving haalde.
Hij vond zichzelf een lafaard, dat hij niet voor haar durfde op te komen. Al helemaal toen Helène verslagen en alleen in het kantoortje bij de directeur zat. Tyson had alleen maar op de deur hoeven te kloppen en binnen te stappen, om haar daarna te omhelzen. Daar was toch niet zoveel moed voor nodig? Maar dan nog..., was hij te bang dat zij hem zou afwijzen. Dat zou hij niet over zijn hart kunnen krijgen.
Onrustig en ijsberend in zijn gedachten was hij afwezig in de lessen. Zijn gedachten maalden over de situaties vanmorgen en over zijn 'vriend' James. Wat hij met de situatie aan moest en zocht hij naar een helpende hand om hem van advies te voorzien.
In zijn gedachten bevestigde hij dat James de titel 'vriend' niet meer waard was en dat hij zijn best wilde blijven doen om haar aandacht te trekken. Even sloot hij zijn ogen als hij zijn moed bijeen raapte om haar straks na de laatste schooluur, eens aan te spreken en excuses aan te bieden. Om haar daarna meteen zijn ware gevoelens te vertellen.
En zo klink de bel van de negende uur en propte hij zijn schoolspullen in zijn tas. Hij wist dat Helène ook les had tot het negende uur, terwijl de meeste studenten met het achtste uur al vrij waren. Dat hielp hem ergens ook om de moed te vinden om op haar af te stappen. Want als hij over zijn gevoelens moest praten met iedereen erbij, klapte hij meteen dicht.
