♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ze slaakte een zucht als ze erover nadacht, hoe snel de dagen elkaar opvolgden. Nadat ze een heerlijke dag had in het bibliotheek, moest ze de dag erop in het café werken. En vandaag was het alweer een dag voor..., school.
Met een kleine glimlach stapte ze uit bed, maar voelde ze zich ergens ook rot. Want ze wist dat ze rond deze tijd, ondanks de Kerstdag eraan kwam, niet helemaal happy zou zijn. Dat had een reden, want rond deze tijd was het zo'n vier jaar terug waarbij ze haar ouders verloor. Met dat vervelende gevoel ging ze naar school.
Niet helemaal aanwezig slofte ze de school binnen en deed ze haar standaard handelingen terwijl ze voor haar kluisje stond. Nadat de bel weerklonk, slenterde ze een beetje onverschillig naar haar eerste les van vandaag.
Ongeveer op de helft van de middag slenterde afwezig ze over de gang, op weg naar haar vierde of vijfde les. Terwijl ze haar ogen naar overal en nergens liet zwerven, zag ze ergens in de gang een lange jongen staan die met zijn schouder naar haar toe stond gekeerd. Haar ogen verwijdden zich een beetje toen ze opmerkte dat het Tyson was.
Haar hart sloeg meteen een slag over, toen ze hem zag praten en ze hem een hand door zijn haren zag halen. Binnenin haar welde er een tinteling op, maar schudde ze haar hoofd snel voordat ze haar blik van hem losmaakte. Maar op dat moment, draaide Tyson juist net zijn hoofd naar haar om en kreeg Helène dat op het laatste moment door, waardoor ze haar hoofd ook terug draaide.
En zo keken ze elkaar recht in de ogen aan. Tyson draaide zijn lichaam volledig naar haar toe en vormde er zich rondom zijn lippen een licht uitdagende grijns. Helène trok haar wenkbrauwen omhoog, schudde ze al met haar ogen rollend, haar hoofd. Als reactie daarop wiebelde hij met zijn wenkbrauwen en stak hij zijn handen in de zakken van zijn broek. En daardoor moest ze even gaan grinniken voordat ze haar blik van hem afwendde en de klas binnenging.
Na de les slaakte ze een bevrijdende zucht en glimlachte ze tevreden. Ze wist dat voor haar de school nu klaar was en ze enkel nog de vergadering op haar planning had staan. Een vergadering over het Kerstgala.
Een beetje opgemonterd over idee dat ze klaar was met de lessen voor vandaag, hees ze haar rugzak op haar rug en liep ze het lokaal uit. Nadat ze haar spullen alvast had opgehaald begon ze weer te lopen. Maar terwijl alle anderen voorbij haar liepen, om de school te verlaten, liep ze in de tegenovergestelde richting naar een ander deel van het gebouw.
Ze wist waar ze moest zijn om bij het vergaderruimte te zijn waar ze op alle mede- organisatoren kon wachten. Terwijl ze door de school heen liep, merkte ze op dat de school letterlijk leeg aan het druppelen was en begon ze te glimlachen. Ondanks ze de drukte gewend was, vond ze het prettig om de ruimte te krijgen om rustig te kunnen lopen.
Al gauw vond ze het juiste lokaal en liep ze tegelijk met twee anderen naar binnen en zag ze dat ze meteen compleet waren. Ze glimlachte tevreden omdat ze het fijn vond dat iedereen er op tijd aanwezig was.
