♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Met de vele opgedane informatie in zijn achterhoofd, liep hij in zijn warme jas over het stoep en keek hij zo nu en dan of hij zich ver genoeg van haar huis had begeven, voordat hij zijn telefoon tevoorschijn haalde.
'Jack, kom mij maar halen vanaf dit adres.' Zei hij met een krachtige stem doorheen zijn telefoon en hoorde hij het bevestigende geluid. Tevreden sloot hij zijn telefoon af en wandelde hij rustig verder naar het afgesproken locatie.
Met een glimlach stak hij zijn handen in de zakken van zijn vale bruine jas. In zijn gedachten wervelden al die stukken aan informatie en wist hij ze langzamerhand op een rijtje te zetten. Hij is in die ene avond veel te weten gekomen over haar familie en hoe ze ervoor stond. Hij begon een beetje wrang te lachen bij het idee dat het meisje dacht dat ze het beter had dan hij. Dat was voor nu ook wel zo, maar och... Jeetje...
Hij slaakte een zucht en produceerde hij daarmee een flinke stoomwolk waar hij ook meteen doorheen liep. Richting het centrum liep hij en zag hij hoe de huizen steeds iets netter waren en er meer mensen over de stoep liepen.
Een paar enkelen ervan liepen met een boogje langs hem heen en schudde hij zijn hoofd. Even keek hij omhoog en zag hij de gitzwarte lucht, met daarin de dikke sneeuwvlokken die ook op de grond bleven hangen. Het sneeuw bleef ook op zijn hoofd en schouders hangen en kwamen ze zo nu en dan ook op zijn neus, waardoor hij zijn neus begon te rimpelen.
Snel haalde hij een hand uit zijn jaszak en strekte hij even zijn arm, om vervolgens op zijn horloge te kunnen kijken hoe lang hij nog moest gaan wachten tot hij werd opgehaald.
Maar zodra hij opkeek, zag hij de welbekende auto al op hem wachten waardoor hij begon te glimlachen. Zijn trouwe man, die overal en altijd voor hem klaarstond om hem op te pikken.
Toen Mason vlakbij de zwarte auto was, stapte de lange man uit, wenste hij hem een goede avond en opende hij het achterportier voor Mason, waardoor hij met enig gemak, binnen kon stappen.
Nadat de man de deur had gesloten en weer zelf was ingestapt, gaf Mason het startsein.
'Laten we maar lekker naar huis gaan.'
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Wie o wie heeft het verschil tussen de kopjes van 'Mason de Zwerver' opgemerkt en deze 'Mason' in zakelijke letters? :D
Applaus voor diegenen die zo goed hadden opgelet ;-)
