♡ Winner van de Watty Awards 2019 - Nieuw Volwassen! ♡
Credits voor de cover gaat naar @Minkadesign!
Wanneer Hélène, een jonge meid van twintig jaar op een koude, winterse dag haar gebruikelijke pad neemt naar de stad, komt ze hevig in een botsing...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Met een heel leeg gevoel lag ze in haar bed naar het plafond te staren. Ze wist wat voor een dag het vandaag was en liefst had ze een slaappil willen nemen om de hele dag door te kunnen slapen. Zo lang tot het weer de volgende ochtend werd. Figuurlijk zag ze voor haar ogen de gigantische berg die ze vandaag moest beklimmen om eroverheen te komen.
Want, vandaag was het de sterfdag van haar ouders.
Naast zich hoorde ze het rustgevende tikkende geluid van de wekker. Heel even draaide ze haar hoofd naar het klokje om en slaakte ze een verslagen zucht. Het was nog maar half tien, ze moest nog vele lange, eenzame en sombere uren doorbrengen tot het avond was en ze deze dag dan eindelijk achter zich kon laten.
Na ongeveer een half uur rammelde haar maag behoorlijk en rolde ze met haar ogen. Kreunend en steunend hielp ze zichzelf overeind in bed en stond ze maar op. Met het lood in haar benen strompelde ze naar de keuken en zette ze de waterkoker aan.
Al twee jaar had ze de graf van haar ouders niet kunnen bezoeken. Ondanks ze er wel naartoe had kunnen lopen, duurde het voor haar toch wel ongeveer vier uur om er te komen. Gisteravond had ze haar budget opnieuw bekeken en zag ze dat ze toch echt geen geld had voor het openbaar vervoer om een retourtje te kunnen kopen.
Schuifelend liep ze terug naar haar slaapkamer, omdat ze het toch koud begon te krijgen en vond ze na even zoeken, een vest die ze meteen aantrok en dichtritste. Op haar hoge kledingkast haalde ze er twee fotolijsten vandaan en bekeek ze hen voordat ze terugliep naar de woonkamer.
Ze zette de twee fotolijsten neer op het salontafeltje voordat ze de keuken weer binnenglipte. Twee broodjes met kaas en een kop thee maakte ze voor zichzelf klaar en strompelde ze terug naar de bank. Haar kop thee zette ze op het salontafeltje en liet ze zichzelf op de bank neer ploffen.
Terwijl ze at, keek ze naar het eerste fotolijstje. Daarin zat een foto van haar toen ze vijftien was met haar trotse ouders achter haar. Op die foto had Helène één van de behaalde certificaten in haar handen die ze had gekregen, omdat ze vroeg klaar was met haar voortgezet onderwijs maar ze nog niet naar het hoge school kon.
Helène glimlachte heel even als ze de glunderende gezichten van haar ouders zag. Vader had een hand op haar schouder gelegd en moeder hield toentertijd, de vrije hand van Helène vast. Vlug nam ze een hap van haar ontbijt voordat ze een brok in haar keel voelde komen.
Dan keek ze naar de tweede foto. De foto was gemaakt van het graf van haar ouders zodat ze het zich nog kon herinneren wat er op het steen stond en hoe het eruit zag. Ze was erg blij dat ze haar ouders een waardig afscheid konden geven, met een goede begrafenisdienst en een nette grafsteen. Ze was opgelucht dat het qua budget lukte, want haar ouders huurden een huis. Nee, ze hadden geen koophuis omdat de hypotheek ervan te hoog zou zijn, waardoor ze niet voor haar studie konden sparen.
