"Ano bang meron ka at gustong gusto kita kausap? Eh hindi nga kita kilala personaly eh."
Natry mo na bang manghingi ng advice sa taong di mo personaly kilala? Ako kasi Oo at madalas pa. Minsan nga gumagawa pa ko ng ibang account makausap ko lang sila eh. Pero nung na-encounter ko 'tong taong 'to, ewan, hindi ko na alam. Twice na ako nanghihingi ng advice sakanya at napakagaling niya. Hindi ko nga alam kung saan niya nakukuha ang mga yun eh.
First time kong manghingi noon sakanya ng advice and about sa love yun. Sabihin na nating broken hearted ako noon dahil sa isang Fictional Character. Yes nakakahiya pero anong magagawa ko?
After a month nagtanong ulit ako sakanya and about naman yun sa sakit ko.
"Just dont mind them.Di magtatagal magsasawa din yan sa pang-aasar sayo and about your future, dont worry maaayos mo din yan. Hindi lang naman yan ang problemang darating sayo. Be brave enough. And when you solved those problems.. pray. Pray because you survived it"
Humingi ako sakanya noon ng advice kung ano bang gagawin ko kung lagi ako inaasar sa school dahil sa sakit kong 'to. Down na down na kasi ako at nalaman ko pa na kailangan na pala ito operahan. At yan naman yung sinagot niya sakin.
Lahat ng advice niya sakin nagamit ko at hindi ako nagsisisi na sinunod ko iyon. After ilang months nakalabas na ako ng hospital. Yup inoperahan na ko and in my luck sucess 'to. Sabi ko noon magpapakilala na ako sa kanya. Gusto kong mag thank you dahil naging part siya kaya ako nagkaroon ng lakas ng loob.
Ngayon, nasa mall ako at sa di inaasahang pagkakataon nakita ko siya sa isang Booksigning event. Yes, HE is an author. Kumuha lang ako ng paper and I write my message for him Nung turn ko na, nilapag ko lang sa harap niya yung note. Nakita ko pa yung gulat niya nung nabasa at nakita niya ako. Pano niya nalaman na ako yun? Of course I have my code name. And thank you dahil natatandaan niya pa yun. Nginitian ko lang siya noon atsaka ako umalis pero bago pa ako makalayo narinig ko pa yung sinabi niya.
"Miss mamaya 5pm sa seaside" yun lang pero napangiti na ko.
Pauwi na kami ngayon galing sa pinaresearve niyang restaurant para sa 2nd anniversary namin. Yup, kami na. Di ko akalain na mangyayari 'to pero back to the topic na. Habang nagdadrive siya di ko inaasahan ang sunod na nangyari basta bigla nalang siyang nawalan ng control sa pagdadrive at nabunggo kami sa kung saan.
Pagkagising ko nasa ospital na ako. Tinanong ko kila mama kung anong nangyari samin at ang sabi nila wala na. Wala na daw siya. Iniwan niya na ako at ang malala pa, hindi ko manlang siya nakita bago siya ilibing. Oo nandoon ako nung burol at mismong libing niya pero paano ko siya makikita? Nung nawala siya,.......
.....kasabay nadin nun ang pagdilim ng mundo ko.
