Müdürün Peçeli Kızı

Eşrefoğulları B.45.

Bölüm .45. Eşrefoğluları

Gece kendini usulca bırakırken gündüzün kollarına bizim aile de kahvaltı sofrasının başında havadan sudan konuşarak geyik muhabbeti yapıyorlardı. Tok çıkan seslerle evin dış kapısı iki üç kere vuruldu. Kapıdan gelen seslerin akabinde Lale Hanım, kaşlarını havalandırıp gözleriyle kapıyı göstererek Serap'tan kapıyı açmasını istedi.

Serap, hevessiz ve istemsizce kalktı kahvaltı masasından. Salık adımlarla yürüyüp dış kapıyı açtı. Kapının dışında duran kişi Hizmetli Memiş' den başkası değildi. Müdür Bey'in vefatından sonra kapılarını sadece hal hatır sormak için çaldığından genç kız sabah saatlerinde onu karşısında görmeyi hiç beklemediği için ister istemez şaşırmıştı. "Memiş amca gelmiş anne!"

Serap'ın şaşkınlığı biraz da dünkü konuyu tamamen unutmuş olmasından kaynaklanıyordu..Genç kız, bir gün öncesini unutmuştu ama Memiş, sonucu öğrenmeye gelmişti.

Hâlâ kapı önünde bekleyen Serap, dışarıdaki serin havayı iliklerine kadar hissedince yaşlı adama bir bardak sıcak çay ikram etmek istemişti. "Memiş amca bizde kahvaltı yapıyorduk, eğer kahvaltı yapmadıysan gel bize eşlik et. Hem bu serin havada bir bardak sıcak çay iyi gelir."

"Sağ ol kızım, ben o vazifeyi yaptım. Sen annene seslen de kapıya kadar bir zahmet geliversin. Bugün bana ev konusunda kararını bildirecekti, yeni müdür sorup duruyor da."

Serap, bir milim yerinden kıpırdamadan kapıya arkasını dönerek salona doğru annesine seslendi. "Anne... Memiş amca senin kapıya kadar gelmeni istiyor."

Genç kız kapı önünde annesini beklerken fırsattan istifade Memiş'e hal hatır sormak istemişti. Yaşlı adam kendi vazifesini yapıyor olsa da üzerlerinde çok emeği vardı, zira vazifesi olmayan işlerini bile yapmıştı zamanında. "Memiş amca sen nasılsın, yeni müdürle anlaşabiliyor musun?"

"Şükürler olsun, iyiyim kızım. Sizler nasılsınız? Yeni müdürle vazife icabı anlaşmaya çalışıyorum işte."

Memiş' in sorusuna başını aşağı yukarı sallayarak iyiyiz manasında cevap verdi Serap. Kızının kapı önünden kendisine seslendiğini duyan Lale Hanım, söylenerek masadan kalktı. Bugün Memiş, kararımı öğrenmek için gelecekti tamamen aklımdan çıkmış. "Geldim Memiş Efendi, geldim!" derken sesi yüksek oktavda çıkmıştı.

Hemen evecen adımlarla salondan çıkıp lojmanın kapısı önüne geldiğinde, "Hoş geldin Memiş Efendi, geleceğini unutmuşum kusura bakma." dedi.

Hizmetli Memiş, sağ elini sol göğsünün üzerine koyarak hafifçe öne doğru eğildi. "Hoş bulduk hanımım," derken.

"Yeni müdürüne söyle en kısa zamanda lojmanı boşaltıyoruz fakat bir ev bulana kadar bize biraz müsaade etsin. Yalnız Memiş Efendi, senden bir ricamız var."

Memiş hiç düşünmeden, "Ne ricası hanımım, emrin olur." dedi.

"Malum sen bu şehri avucunun içi gibi biliyorsun, bize kiralık ev bulma konusunda yardımcı olur musun?"

"Olurum tabii olmaz olur muyum hiç. Siz merak etmeyin, ben dört bir tarafa hemen haber salarım fakat sizde takdir edersiniz ki burası küçük bir şehir ve burada herkesin kendi evi var. Kiralık ev bulmak zor olabilir."

Lale Hanım, ümitsiz bir şekilde gözlerini süzerken, "Bak bu konuda çok haklısın, burada kiralık ev bulmak zor olacak. Ben kızlara memlekete gidelim diyorum onlar burada kalım diyorlar. Ne yapacağımı hiç bilmiyorum inan."