Müdürün Peçeli Kızı

Gece Kuşu B.67.

Merhabalar!

Yeni bölüm geldi...

Bölüm. 67. Gece Kuşu 

Gece saat tam on ikiyi vurduğunda üvey şehri aydınlatan enerji kesiliyordu. Şehrin sokaklarını aydınlatan enerji kesildiğinde karanlığın hükmü başlıyordu. Birbirine sığınmış iki beden el ele bahçe kapısı önüne geldiklerinde durdular. 

Genç kız, karanlığın verdi cesaretle uysal başını sevdiği adamın geniş hacimli göğsüne tekrar yasladığında ağlamaklı çıkan duygusal bir ses tonuyla, "İstediğini yaptım ve geri döndüm. Şimdi söyler misin, benim doğrularım neden yanlış?"

Sinan, kolları arasındaki Nihan'ı biraz daha sarıp sarmalarken ay ışığında yıldızlar gibi parlayan saçlarına dudaklarını bastırarak kocaman bir öpücük bıraktı; bir öpücük daha bir öpücük daha... İçli bir nefes alıp usulca geri verirken fikriyatı sevdiği kızı beladan uzak tutmaktı. "Sen şimdi gidip güzelce uyu ve dinlen. Yarın olsun ben sana her şeyi anlatacağım..."

Son cümlenin içeriği geceye ahkâm keserken genç kızı afallatmıştı. Bir an kendisini aptal gibi hissetti. Her şeyi anlatırım demek de ne demek oluyordu; kendisi yalnız başına olduğunu sanırken birileri yaptıklarından haberdar mıydı? Kısa süreli şoku atlattıktan sonra hızla kendini Sinan'ın kollarından ayırdı. 

"Her şeyi anlatırım derken benim bilmediğim ama senin bildiğin nedir?"

Genç kızın, haklı olarak serzenişlerini anlıyordu bundan sebep elinden geldiğince sakin ve müşfik davranmaya gayret ediyordu Sinan. "Şimdi soru sormayı bir tarafa bırakalım zira dinlenmeye ihtiyacın var. Baksana hâlâ yaprak gibi titriyor vücudun." 

Nihan, mecalsiz vücudunu dikleştirip korkusuz görünmek isterken bir adım geriledi. "Hiçbir şeyden korkmuyorum ben!" Ne yaparsa yapsın bilinmezliğin karşısında sesinin tınısı titrek ve cılız çıkmıştı.

Sinan'ın çehresine muzip bir tebessüm otururken kendisinden uzaklaşan Nihan'ın incecik belinden tutup bir hokkabaz gibi saniyeler içinde kendisine çekti. "Biliyorum gece kuşu, sen hiçbir şeyden korkmazsın." 

Genç kız biraz önce kendisine hevesle sarılan adamı geriye itip aralarına mesafe koymuş ve sorguya giren bir yargıç gibi ahkâm kesmeye başlamıştı. "Gece kuşu mu, bana neden gece kuşu diyorsun?" 

"Gecelere meydan okuyan gece kuşlarından bahsediyordum." 

"Yoksa sen miydin peşimdeki?"

Nihan, şok üstüne şok yaşarken Sinan, sadece sevdiği kızı gitmekten vazgeçirdiği için mutluyu. Gitmekten vazgeçmişti ya bundan sonra birbirlerine ayıracak çok vakitleri vardı. 

"Sevgilim, söylediğim gibi daha sonra her şeyi anlatırım. Şimdi hiç vakit kaybetmeden hemen eve geçiyorsun kapıyı da arkandan bir güzel kilitliyorsun. Sokakta olduğumuzu unutma. Bir gören eden olacak ondan sonra çık işin içinden çıkabilirsen." 

Nihan'ın bir tarafı eve gidip rahat bir nefes almak isterken diğer tarafı kendi masumiyetini açıklayacak olan cevapları merak ediyordu. Görünüşe bakılacak olursa karşısında kapı duvar gibi duran adamın şimdilik bunu açıklamaya niyeti yoktu. 

"Tamam, yine senin istediğini yapacağım. Şimdi eve geçiyor ve yatıyorum ama yarın bildiğin ne varsa anlatacaksın. Gerçi pek bir şey bildiğini sanmıyorum ama yine de merak ediyorum." Nihan'ın sona saklayıp vurguladığı kelimeler ağız boşluğundan çıkarken deniz dalgası gibi halkalar halinde yayılmıştı.