Minik kediyi kurulamış ve beslemiştim. Şu an keyifle mırıldanarak karnıma sürtünüyordu.
"Sana bir isim vermeliyim sanırım. Sonsuza kadar kedi diye seslenemem."
Yüzünü iki elim arasına aldım ve baktım. Çok güzel yeşil gözleri vardı. Gülümsedim.
"Şu şirin gözlere de bakın..Sana Loki diyeceğim. Kötülüğün tanrısı. Bunu hakaret olarak algılama, onu çok severim."
Loki'yi ellerimle sararak kaldırıp oynattım.
"Bundan sonra ev arkadaşım olmaya ne dersin? Hem ikimiz de yalnız kalmamış oluruz."
Ben alamayacağım cevabı beklerken kapıya tıklatıldığını duydum. Garip, kim olabilirdi ki? Henüz tam olarak birisiyle tanışmamıştım.
Ayağa kalkıp kapıya yöneldim. Açtığımda karşımda kısa boylu, şefkat dolu bakışlara sahip yaşlıca bir kadın belirdi.
"Hoşgeldin kızım." dedi ben daha onu davet etmeden içeri girerek. "Yerleşebildin mi?"
"Pek sayılmaz. Sadece kıyafetlerimi yerleştirmem gerek."
Anladığını belirtircesine başını salladı. Sonra da yüzümdeki şaşkın ifadeye bakıp tebessüm etti.
"Sanırım benim kim olduğumu tanımadın. Ben alttaki kafe de dahil olmak üzere bu apartmanın sahibiyim. Evi senin adına kiralamak isteyen çocuk iyi bir kişiliğin olduğunu söylemişti ve haklıymış, gayet uslu bir kıza benziyorsun."
Yavaşça bana yaklaştı. Ellerini hafifçe kaldırarak "Eğil bakalım." dedi. Biraz eğilerek onun boyuna geldim. Ellerini yüzümün iki tarafına koydu ve dikkatle baktı.
"Gayet güzel ve temiz bir yüzün var. Ama gözlerin.." Yüzündeki tebessüm kayboldu. "..çok hoş olmalarına rağmen bir o kadar da yorgun gözüküyorlar. Çok şey yaşadın, değil mi?"
Sözleri gözlerimi bir anda yaşartmışken hayır dedim kendime şimdi olmaz.
Cevap veremez bir halde başımı diğer tarafa çevirirken tekrar gülümsedi.
"Seni fazla tuttum. Daha yeni taşındın, yorgunsundur."
Beni bıraktı ve kapıya yöneldi. Tam çıkacakken sordum.
"Adınızı öğrenebilir miyim?"
"Bana Matilda diyebilirsin genç hanım."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
