Kucağımdaki cips dolu kaseyle koltuğa yayılmış birlikte film izliyorduk. Hava hafiften kararmıştı. Doğrusu dopdolu ve karışık aklımla filme pek de odaklanamıyordum. Filmin sonuna geldiğimizde kaseyi sehpaya bıraktım ve onun dizlerine uzandım.
"Filmi beğendin mi?" diye sormasına karşın anlamı olmayan bir mırıltı çıkardım. Eli saçlarımla buluştuğunda devam etti.
"Evet, ben de." Epey hoşnutsuz bir ses tonuydu bu.
"Seni böyle görmeyi sevmiyorum Mel..ve bana sorunun ne olduğunu da söylemiyorsun."
"Dediğim gibi bir sorun yok."
Bir iç çekti.
"Olduğundan eminim ama peki, söyleme. Hadi başka bir şey yapalım. Keyfini yerine getirecek bir şey."
Pencereye bir bakış attım. Gökyüzü açıktı.
"Seb."
"Hm?"
"Matilda'dan gizli olarak çatıya çıkabildiğimi biliyor muydun?"
Kıkırdadı. "Ne?"
"En üst kattaki dairelerden biri boş ve ben benim anahtarımın oranın kapısını açabildiğini fark ettim. Sonra içeride birkaç keşif yaptım. Yani..hadi çatıya çıkalım."
"Bu seni mutlu edecekse."
Yerimde doğruldum ve anahtarımı kaptığım gibi çatıya çıktık.
"Burada merdiven var mıydı?"
"Hayır, ben çıkardım. Neyse ki Matilda merdiveninin nerede olduğunu hiç sormadı."
Yavaşça kızıl çatının taşlarında birkaç adım attım ve uygun bir yer bulduğumda dikkatle uzandık.
Gökyüzü bugün çok güzel gözüküyordu. Gözüm parlak bir yıldıza takıldığında Sebastian'a döndüm.
"Küçükken bir yıldızı kendi yıldızım ilan etmiştim."
"Öyle mi? Hangisi?"
"Parmağımı izle. Görmesi çok kolay. Şu tarafta. En parlak olanı."
"Evet gördüm."
"Daha sonradan adının Vega olduğunu öğrendim. Parlaktı ve çok hoşuma gidiyordu. Bu yüzden benim yıldızımdı."
"Çok güzel.."
"Ya sen? Kendine bir yıldız seçtin mi?"
"Böyle şeylere ilgim olsa da kendi yıldızımı seçmek hiç aklıma gelmemişti. Belki birlikte seçebiliriz."
"Evet, seçebiliriz.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
