"Matilda, artık kapıyı açabilir misiniz? Sebastian'ın gitmesi gerek."
Muhtemelen kafede olan Matilda'ya, camdan aşağı doğru sesleniyordum. Beni duyduğunda dışarı çıkıp başını kaldırdı.
"Gözlerindeki parıltıya bakılırsa işler yolunda gitmiş."
Gülümseyip içeri girdim. Bu sırada Loki'nin sonunda uykusundan uyanıp odamdan çıktığını gördüm.
"Seninle tanıştırmak istediğim biri var." dedim koltuğa yaslanmış ayakta duran Sebastian'a.
"Evde başkası olduğunu bilmiyordum."
Kedimi kucaklayıp ona gösterdim.
"Bu Loki. Bir süredir ev arkadaşım."
"Tanıştığıma memnun oldum beyefendi."
"Hanımefendi demek istedin sanırım."
Gülerek elini ensesine götürdü.
"Oh..Filmde erkek olunca.."
Güldüm ve Loki'yi yere bıraktım. Bu sırada kapının kilidinin açıldığını duyduk. Sebastian o tarafa döndüğünde elini tutup onu durdurdum. Ne olduğunu öğrenmek için bana baktığında parmak uçlarıma kalkıp kollarımı boynuna sardım. Bu sırada ellerini belimde hissedebiliyordum.
"Seninle daha fazla vakit geçirmek istiyorum."
Başını arkaya doğru yatırdı ve yüzümün önüne gelmiş saçları kenara çekti. Bu hareketi tanıdık geliyordu.
"Bu akşam geri dönmek zorundayım." Gülümsemesinden onun da istemediği bir durum içerisinde olduğunu anlayabiliyordum. "Ama söz veriyorum daha sonra tekrar geleceğim." Yaklaştı ve dudaklarını alnıma bastırdı. Bunu yapmasıyla birlikte tekrar sarıldım. Ben..ona hep böyle sarılmak, o bana hep böyle sarılsın ve hiç bırakmayalım istiyordum.
"Kendini fazla özletme."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
