Son bir saattir kanla kaplı vücudumu kendime çekmiş soğuk duvara yaslanarak ağlıyordum.
Loki çok paniklemiş görünüyordu. Doğrusu onun böyle olmasına sebep olmam beni daha da üzmüştü. Şimdilik ona sarılıp sakinleştiremiyordum çünkü güzel tüylerine kan bulaşabilirdi.
Neden..neden..neden?
Neden böyle olmak zorunda?
Neden işleri yokuşa sürükledin?
Neden beni bıraktın Seb?
Sebebi elbette biliyordum, bana anlatmıştı. Ama yüreğim ona o kadar kırgındı ki gerçekleri kabul etmek istemiyor gibiydi.
Bir anda duyduğum sesle gözlerimi araladım.
"Melanie abla, evdesin değil mi?"
Bu George'un sesiydi. Kafede çalışan genç oğlanın.
"Matilda teyze evine çıkarken ağladığını görmüş. Kontrol etmem için bana anah- Aman Tanrım! Sen iyi misin?"
Ona bakıp gülümsedim. Beni ilk kez böyle görüyordu. Kim bilir bundan sonra kaç defa bu görüntüyle karşılaşacaktı.
Hızla yanıma geldi, eğildi ve elimi elleri arasına aldı.
"Bunu sana kim yaptı? Neler oluyor?"
"Sakin ol Georgy. Ben..iyiyim."
"İyi falan değilsin. Konuşurken bile zorlanıyorsun..Hareket etme Matilda teyzeyi çağıracağım."
Dediğini yaptı. Birkaç dakika sonra Matilda başımda endişeyle yaralarıma bakıyordu.
"George çabuk sıcak su ve bez getir. Mikrop kapmadan önce yaralarını temizlemeliyiz."
Mikrop.. Sahi eskiden bunu defalarca yapmıştım. Ama hiçbirinde mikrop kapılması gibi bir durumum olmamıştı. Ölmek benim için neden bu kadar zordu?
"Melanie..kalkabilir misin kızım?"
Yerden destek alarak ayağa kalksamda bir anda sendeleyince masanın kenarına tutunmam gerekti.
Matilda kolunu bana sararak yükümü üstlendi ve benimle birlikte koltuğa ilerleyip beni dikkatle yatırdı.
Bana yaralar veya neler olduğu ile ilgili hiçbir şey sormamıştı. Bunları muhtemelen sonraya saklıyordu.
George onun istedikleriyle geldiğinde Matilda yaralarla ilgilenmeye koyuldu. Canım acıyordu. Ama yüzümü ekşitebilecek gücü kendimde bulamıyordum.
İşi tamamen bittiğinde eliyle yanağımı okşarken sakince sordu.
"Zavallı kız. Neler oldu? Bunu sana kim yaptı?"
"Ben..kendim yaptım."
Şaşkınlıkla küçük gözleri açıldı.
"Ama neden?"
"Acımı başka nasıl hissetmem, bilemiyorum."
Yavaşça elimi tuttuğunda gözlerimi kapadım.
"Çok..teşekkür ederim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
