Ben kusarken Sebastian arkamdan saçlarımı tutuyor ve endişeli bakışlarını üzerimden ayırmıyordu. Sonunda karnım biraz olsun rahatladığında ağzımı yıkarken sevgilim omzuma doğru eğildi ve konuştu.
"Mel..sence şey olabilir mi?"
"Ne olabilir mi?"
Başını yana eğdiğinde gözlerindeki sevinci fark ettim.
"Hamile olduğumu mu söylüyorsun?"
"Bence olabilir."
Nabzım hızlanırken yüzüme engelleyemediğim bir sırıtış yayıldı.
"H-Hemen doktora gitmeliyim."
"Koş üstünü giy. Ben götürürüm."
"Tamam tamam."
Heyecanıma karşı attığı gülücükler kalbimin içine sığmıyor tüm dolaşım sistemimi ele geçiriyordu.
~~
Saatler sonra eve geldiğimizde belime sarıldı ve benimle birlikte koltuğun kenarına çöktü. Dizlerimin üzerinde durup ona yaklaştığımda eli çenemi kavradı ve dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ben ona karşılık verirken kollarını kalçama doladı ve beni kucağına çekti. Ellerimi yanaklarında gezdirip dudaklarımızı ayırdım ve alnımı alnına yasladım. Gülümsedim.
"Bir bebeğimiz olacak.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.