28

94 5 0
                                    

"TAK apa ka Encik Iz selalu cuti macam ni?" soal Arisa menghilangkan kesunyian setelah berdiam diri sejak bertolak dari rumah Nek Da tadi. Bagai digam mulutnya bila berdua-duaan begitu dengan Izhar. Jika tidak, ada saja yang menjadi bahan bualannya. Sejak dia dilamar Izhar tadi, lain macam pula jadinya. 

"Saya mana ada selalu cuti. Selalu ganti orang kerja adalah! Saya dah call kawan saya tadi minta gantikan tempat saya."

Arisa mengangguk tanda faham. Selebihnya, dia tidak tahu lagi apa yang ingin dibualkan. Izhar pula kelihatan senang hati menyanyikan lagu-lagu yang dimainkan di cakera padat. 

"Encik Iz..." panggil Arisa setelah lama menyepi.

"Apa dia?" soal Izhar lembut. Romantik bagaikan pasangan bercinta pula jadinya mereka. 

"Kita tak payah balik rumah Ichalah!"

"Kenapa? Dah tak payah dapatkan persetujuan ayah Icha? Nanti apa pulak kata dia? Macam tak beradab sangatlah pulak kalau terus nak hantar rombongan meminang."

"Bukan macam tu..." 

"Kenapa?" soal Izhar lagi bila Arisa mengeluh panjang. 

"Kita tak payah kahwinlah!" Arisa berpaling menghadap Izhar. Berkerut-kerut dahi lelaki itu dilihatnya.

"Tadi kata nak tanya ayah awak, sekarang ni dah lain pulak!" 

"Icha risaulah! Nanti apa pula semua orang kata? Kita baru tiga bulan kenal dah nak kahwin. Mesti depa semua ingat Icha ni mata duitan. Yalah, Encik Iz orang kaya, nanti depa ingat Icha dah goda Encik Iz ka, dah jampi-jampi Encik Iz ka!" 

Bila difikir-fikirkan semula amat berat rasanya Arisa untuk meneruskan kehendak Izhar walaupun dipersetujui oleh ayahnya nanti. Tambahan pula bila mengenangkan Nek Yong yang sentiasa mencuka memandangnya. Satu hal pula dengan mulut Maimon yang suka sangat menjaga tepi kain orang, benda yang baik pun akan jadi sebaliknya nanti.

"Pedulikan semua tu, Icha. Lama mana dia orang nak cakap? Sebulan, setahun? Penat buat cerita, diamlah dia orang tu nanti."

"Tapi pelik juga... Encik Iz tak rasa ka yang Encik Iz dah kena 'mandrem' ka. kena guna-guna ka dengan Icha? Icha nikan pandai jampi?" duga Arisa ambil mengalih pandangan ke hadapan. Namun, ekor matanya tetap melirik pada Izhar. 

"Awak ni... tak habis lagi pasal tu! Yalah tu, saya ni dah kena jampi. Sebab awak banyak berselawatlah maka saya jadi suka pada awak."

"Suka saja?" soal Arisa ingin menebak hati Izhar. Bibirnya mula tersenyum nakal. 

"Sebenarnya, saya sayangkan awak."

Mati terus senyuman nakal Arisa. Betulkah Izhar sayangkan dia?

"Dari perasaan sayang lama-lama nanti timbullah cinta!" sambung Izhar lagi.

Arisa tersenyum kembali. Jauh nampaknya dia terpesong. Sayang saja bukannya cinta! "Kalau macam tu, tunggu sampai cinta berputiklah baru kahwin. Sempatlah Icha jadi dewasa sikit."

"Nak tunggu awak dewasa sampai macam mana? Dah cukup dewasa dah ni. Lagipun sekarang ni saya dah 30 tahun, kalau nak tunggu awak makin dewasa alamat saya jadi bujang terlajaklah jawabnya. Kita kahwin ya?"

Rambut yang berjurai menutup sebahagian wajah Arisa ditolak Izhar ke tepi supaya lebih jelas wajah itu di matanya. Pantas Arisa berpaling. Senyuman ikhlas kelihatan terbias daripada bibir Izhar.

"Kita tengok dulu apa ayah Icha kata nanti." Senyum Izhar dibalas Arisa. Manis! Semanis strawberi yang merah meranum di Cameron Highlands, manis namun tetap ada rasa masamnya! Setujukah ayahnya untuk menerima lamaran Izhar nanti? 

KOPI LADYKU by Ainul HazrahWhere stories live. Discover now