Geceye değil gün doğumuna bir şarkı mırıldandı benim için.
Unutulsun istemedim sesi, bende kapadım gözlerimi.
Sesiyle bana eşlik ederkense gök gürledi.
Sesini gölgeleyen çığlık önce onu susturdu sonra da bana unutturdu...
Beynimin içindeki karıncalanmaya daha fazla dayanamadığımda gözlerimi açtım. Bir süre nerede olduğumu anlamaya çalışarak yattığım yerde zaman geçirsem de sıkılıp doğruldum.
Tamam, hemen yanımda Baekhyun' u görmeyi beklemiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Perdenin kapatamadığı açıklıktan sızan ışık onu rahatsız edince yüzünü buruşturup diğer tarafa döndü. Gülümsememe engel alamadım. Bir süre daha onu izlemek için kendime zaman tanıyacaktım ki bir an da uyanabilme ihtimali bu fikrimden hemen vazgeçirdi beni.
Yavaş hareketlerle onu uyandırmamaya çalışarak yataktan kalktım. Bacağımı yataktan çektiğim sırada gıcırdama sesi boş adayı doldurdu. Ses o kadar yüksek olmasa da Baekhyun yerinde sıçrayıp etrafına baktı. Gözleri beni bulduğunda kısa süreli bir rahatlama yaşadı. Buna anlam veremedim.
Hızlı hareketlerle yanıma gelmek isterken ayağı yerdeki kıyafet yığınına takılınca neredeyse düşecekti. Ama bunu önemsemiş gibi görünmüyordu. "İ-iyi misin?"
Sesi yeni uyandığından olsa gerek derin çıkmıştı. Boğazını temizleyip tam karşıma geldi. Başımla onaylamakla yetindim.
Dağınık saçları ve zorlukla açabildiği tek gözüyle çok yorgun görünüyordu.
Sorusuna onay vermem yeterli gelmemiş olacak ki kollarımdan tutup bedenimi inceledi. Bu hareketi beni rahatsız edince ellerini kendimden uzaklaştırdım. Bir an için duraksadı. "A-ah! Üzgünüm."
Elini ensesine yerleştirip geri çekildiğinde gülümsemeye çalıştım. "Şey... Ben nasıl geldiğimi hatırlamıyorum. Rahatsız ettim yine. Kusura bakma."
Hafızamdaki kocaman boşluk beni aşırı gerse bile şu an beni en çok rahatsız eden şey burada uyanmaktı. Kim bilir beni azarlamak için nasıl farklı cümleler kuracaktı yine... İç çekip gitmek için harekete geçtiğimde suratıma bakan donuk ifadesinde panik belirdi.
"Önemli değil tabi ki! Birlikte kahvaltı yapmak ister misin?"
Ani önerisi beni şaşırttı. Gerçek anlamda şaşırttı.
