Jongin yüzüne yerleştirmeye çalıştığı sevecen tavırla hastane odasından içeri girdi. Yatakta, bacaklarını sarkıtmış ve onları sallayarak sabırsız bekleyişini sürdüren beden anında ona döndü. "Hiç gelmeyeceksin sandım Nini. Hadi gidelim artık."
Heyecan, sevinç ve adını koyamadığı birkaç duygu kırıntısı daha barındırıyordu ses. İçi titrerken boğazını temizleyip yanına yaklaştı kızın. "İyi misin?"
"Evet, harikayım. Eve gitmek istiyorum sadece."
"Henüz bunu yapamayacağımızı biliyorsun."
Küçük bir çocuk gibi kollarını göğsünde bağlamış ve kaşlarını çatmıştı cevap olarak. Bunun üzerine sargıdaki kolu sızlamış sinirini sürdüremeden sarkıttığı dudağıyla acıyan yere odaklanmıştı.
Jongin defalarca teşekkür ettiği mucizeye dolu gözleriyle bakmakla yetinmeyip elini saçlarını okşamak için kaldırdı. Normalde olsa Amara temasın yaşanmaması adına en basit bakışlarıyla ırzına geçerdi ama şimdi öyle yapmamış saçlarına dokunmak üzere olan ele yaslamıştı başını kocaman gülümseyerek.
Jongin bu yeni Amara'ya alışamıyordu bir türlü. Eskisi gibi değil... Sevgi doluydu.
"Hadi artık. Yardım et de kalkayım." Eline tutunan parmaklara destek oldu ve kolunun birini zayıf düşmüş bele sardı. "Bu gün arkadaşlarım gelecek. Onlarla tanışmak istediğini söylemiştin hatırlıyor musun?"
"Evet. Senin dışında birilerini göreceğim için heyecanlıyım. Arkadaşların yakışıklı mı Jonginie?" Merakla havalanan kaşlara hayretle baktı Jongin. Belki de o kadar da farklı değildi Amara.
"Benim kadar değiller."
"Tüh! Beklentimi düşük tutmalıydım. Hayal kırıklığına uğrayacağım."
"Sen yine çok konuşuyorsun."
Kısaca dil çıkarmış sonra da yürümek için ilk adımını atmıştı ki odanın kapısı büyük bir gürültüyle açıldı. Önce içeri uzun bir beden girdi. Jongin yalan söylemişti. Yakışıklıydı.
"Chanyeol! Hoş geldin."
Amara öne atılıp elini uzattı yakışıklı çocukla tanışmak için. "Amara ben. Nini'nin diğer arkadaşı." Komik bir şey söylemiş gibi kıkırdayınca kız Chanyeol'ün zaten iri olan gözleri daha da büyüdü. Bir şey söyleyemeden bakışlarını Amara'nın bedenine destek olan diğerine çevirdi.
"Chanyeol." Jongin uyarır gibi adını fısıldadığında ona uzatılmış eli tutmak yerine sıkıca sarıldı küçük bedene. "Memnun oldum."
Amara birden gelen bu yakın temasla kısacık bir süre şaşırsa da halinden memnundu. Hem bu temas tanıdık da geliyordu. Gözlerini kapatıp biraz daha sokuldu uzun bedene. İyi hissediyordu.
Git gide uzamaya başlamış kucaklaşmaları kapıdan gelen yeni bir gürültüyle kesildi. Daha ne olduğunu anlayamadan yüzüne yaklaşan başka birine ait surat Amara'ya panik yaptırdı. Herhangi bir şey yapamadan da dudaklarında hissettiği yumuşaklık kaskatı kesti onu. Kendini toparlayabildiğinde de karşısındaki yabancıyı üzerinden savuşturmuştu.
Baekhyun'dan yükselen acı dolu inilti herkesi şaşırttı. Amara büktüğü kolu bırakırken Jongin'e döndü. "Voah! Az önce ne yaptım gördün mü? Çok havalıydı."
Hemen sonra ona yeniden yaklaşmış Baekhyun'u fark etti ve Nini'nin arkasına saklandı. "Nini arkadaşın bir manyak!"
Chanyeol'de uyarı mahiyetinde Baekhyun'u kolundan tutup kendine doğru çekti. Ama diğeri çoktan başka bir alemde gibi görünüyordu. Yaşarmış gözlerini kıza kilitlemiş göz kırpmadan onu izliyordu.
***
Kafeteryaya inmiş gergin bir tavırla oturmuş dörtlü birbirine kısa kısa bakıyor sonra da soğumaya yüz tutmuş kahvelerine çeviriyorlardı bakışlarını. Amara daha fazla dayanamadı ve yanında oturan Jongin'e yaklaştı. "Hani arkadaşların çirkindi?"
"Bize çirkin mi dedin? Seni bir de bunun için döveceğim Jongin!" Chanyeol'ün biraz öfke biraz alay dolu sesi Amara'nın kaşlarını çatmasına sebep oldu. Sargıda olmayan kolunu yanındaki oğlanın omuzlarına sardı. "Niye dövecekmişsin? Ben de seni döverim!"
"N-ne? Ama sen-"
"Nini ne garip arkadaşlık ilişkilerin var senin ya? Biri sapık diğeri..." Doğru kelimeyi bulamadığı için Chanyeol'ün şaşkın yüzünü süzdü. Sonra Baekhyun girdi araya. "Sapık değilim ben!"
"Evet, tabi."
"Öyle değilim dedim."
"Beni öptün!"
"Ne olmuş?"
"Dudağımdan!"
"Sen de beni öpersin ödeşiriz."
***
Çok geçmeden yine buralardayım demiştim. Size aslında finalin sonunda bir ipucu vermiştim ama çok açık olmadığını biliyorum. O yüzden çok bekletmek de istemedim. Ayrıca final yaptığım için de bir miktar pişman olmak üzereyim ama devamı için bir şeyler düşünemediğim için yeniden en doğru kararın bu olduğuna kendimi ikna etmeye çalışıyorum.
Size vereceğim üç hediyeden biri bu diğerlerini merakla bekleyin :)
Sevgilerle...
Çok çok kalp.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Darkness | Byun Baekhyun
FanficGeceye değil gün doğumuna bir şarkı mırıldandı benim için. Unutulsun istemedim sesi, bende kapadım gözlerimi. Sesiyle bana eşlik ederkense gök gürledi. Sesini gölgeleyen çığlık önce onu susturdu sonra da bana unutturdu...