Darkness | Byun Baekhyun

Sillage | F İ N A L

Derler ki kaderinizdeki kişi dünyaya geldiğinde, gökyüzünde bir yıldız belirirmiş...

Ve ta ki günün birinde siz onu bulana dek o yıldız, size ona giden yolu göstermek için tüm gücüyle parlamaya devam edermiş. 

***

On, dokuz, sekiz...

Amara'nın kalbi özgür kalmak istermiş gibi göğüs kafesini zorladı. Direksiyonu daha sıkı tuttu. 

Baekhyun kendini dışarı attı. Ciğerlerine dolan katranın sebebini anlamaya çalıştı. Eli göğsünün üzerindeki yerini aldı. Sıkıca tutundu oraya.

Beş, dört, üç...

Amara başını hafifçe sağa çevirdi. Yanında ona gülümseyen bedenin varlığı öyle olmasa bile gerçek hissettiriyordu. Tebessümü yüzündeki yerini tekrar aldı.

Baekhyun kaldırım kenarına çöktü. Bir şeyler oluyordu. Olduğu kesindi. Başını gökyüzüne kaldırdı. Bir yıldız kaydı.

Bir...

Büyük bir patlama oldu. Kulakları uğuldadı Amara'nın. İçinde bir şey özgür kaldı. Kadın, parmaklarını boynuna sarmak yerine nefes oldu özgürlüğüne...

Baekhyun bir dilek tuttu. Belki de olabilecek en basit şeyi geçirdi aklından dilek diye. Boşa gitti...

***

Baekhyun çöktüğü yerde daha da kötü bir ruh haline bürünürken çoktan titremeye başlamış elleriyle Jongin'i aradı: Ulaşılamıyordu. Durmadı. Derin bir soluk doldurmaya çalıştı ciğerlerine sonra da Chanyeol'ü aradı. 

Hat meşgule düştüğünde farkında olmadan sıkıca tuttuğu telefonu boş sokağa fırlattı. "Sikeyim!"

İçinde inanmaya çalıştığı her şeyin güzel olacağı yalanına daha fazla tutunamadı. Kendini toparlamaya çalışıp ayaklandı. Nereye gitmesi, ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Elinin kolunun bu şekilde bağlanmış olması daha da boğuyordu onu. 

Eve çıktı. 

Haru'yu kucakladı. 

Onu iyice göğsüne çektiğinde kedi de itiraz etmemiş bedenindeki bu gerginliği sezmiş gibi biraz daha sokulmuştu boynuna. Fırlattığında ekranı kırılmış telefonu çalmaya başlayana kadar da öyle kaldı. 

Arayan Chanyeol'dü.

"Yeol? Jongin telefonuna cevap vermiyor. Siz konuştunuz mu? B-ben... İçimde bir sıkıntı var. Her şey yo-"

"B-baek..." Uzun olanın sesi boğuk ve titrek geliyordu. Baekhyun yüzünü sıvazladı.

"Bir şey oldu değil mi? Kötü bir şey oldu."

"Üzgünüm."

"Neler oluyor Chanyeol? Her şeyin eski haline dönmesine az kaldı. Bir şey olmuş olamaz. Bir aksilik çıkmamalı." O kadar çaresizdi ki sesi. Chanyeol bunu ona nasıl söyleyeceğini bilemedi. Sessiz kaldı bu yüzden ama bu Baekhyun'u daha da çıldırttı. "Ne olduğunu söyleyecek misin artık!?" 

Yükselen öfkeli sesi Haru'yu korkutunca kedi koltuğun arkasına kaçtı. Ama Baekhyun bunu bile fark etmemişti. Tek istediği Amara'nın iyi olduğunu duymaktı. 

Zaten onu yanında istemeyi bırakalı uzun zaman olmuştu.

İyi olsa yeterdi. 

"Yanına geliyorum. B-ben gelene kadar..." Burnunu çekti Chanyeol. Kendini sakin olmaya zorluyordu. "Sana bir şey yollayacağım. Onu izlemelisin."