"Amara uyan artık! Bak içeri gireceğim!"
Son anda kendimi camdan içeri atabildiğimde Baekhyun'un sesi yeniden yükseldi. Ondan önce kapıyı aralayıp vücudumu kapının hemen arkasına sakladım. Nefes nefese kalmıştım.
"Ne yapıyorsun?" Yüzümü inceleyen şaşkın bakışlarını göz ardı ettim.
"Sabah sabah sen ne yapıyorsun asıl?"
"Neden nefes nefesesin? Bir şey mi oldu?" Kapıyı biraz daha aralamak için hamle yaptığında onu durdurdum.
"Ne oldu Baekhyun?"
"Neden içeri girmeme izin vermiyorsun?"
"Neden vereyim? Demek ki müsait eğilim." Kaşlarımı kaldırıp gitmesini bekledim. Ama onun buna hiç niyeti yokmuş gibi görünüyordu.
"Hazırlanmayı düşünüyor musun? Benimle kliniğe gelmek istediğini söylemiştin dün?"
"Ah doğru! Tamamen aklımdan çıkmış. Beş dakikaya geliyorum." Beni onaylayıp arkasına döndüğünde daha fazla beklemeden kapıyı kapattım.
Uzun süredir tek başıma evde boş boş oturduğum için canım çok sıkılıyordu ve bu yüzden dün Baekhyun ve Chanyeol'ü tüm gün darlamıştım bana da yapacak bir iş vermeleri için. Chanyeol bu gün önemli bir görüşmesi olduğu için beni reddetse bile Baekhyun uzun uğraşlarım sonucunda kabul etmiş ve klinikte ona ayak bağı olmama izin vermişti.
Üstümdeki kirli polardan kurtulup yeni bir tanesini giydim. Banyo yapmam gerektiğini biliyordum ama bunun için zamanım olmadığından koşarak aşağı indim. Baekhyun dış kapıya yaslanmış beni bekliyordu. Bir yandan da telefonda büyük bir ihtimal Eun Mi ile yazışıyordu çünkü yüzündeki o güzel gülümsemenin başka bir anlamı olamazdı.
Saniyeler içinde yüzleştiğim bu durum doğum günü partisinden beri o kadar sıklıkla yaşanıyordu ki artık buna alışmış olmam gerektiğini biliyordum. Biliyordum ama karnımdaki bu hissin her geçen gün kendini daha çok belli etmesine de engel olamıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Darkness | Byun Baekhyun
FanfictionGeceye değil gün doğumuna bir şarkı mırıldandı benim için. Unutulsun istemedim sesi, bende kapadım gözlerimi. Sesiyle bana eşlik ederkense gök gürledi. Sesini gölgeleyen çığlık önce onu susturdu sonra da bana unutturdu...