Geceye değil gün doğumuna bir şarkı mırıldandı benim için.
Unutulsun istemedim sesi, bende kapadım gözlerimi.
Sesiyle bana eşlik ederkense gök gürledi.
Sesini gölgeleyen çığlık önce onu susturdu sonra da bana unutturdu...
Peşinden koşmak için hamle yaptığımda Baekhyun beni durdurmak için kolunu belime doladı. Tek eliyle beni havaya kaldırabildiğinde düşeceğimi düşünüp sıkıca koluna tutundum. "Tamam, tamam! Bırak!" Kahkaha atarken beni yavaşça yere indirdi.
O görüntüyü görebilmek adına arkamı dönüp irileşmiş gözlerle onu izledim. Kafasını hafiften geriye atmış tüm dişlerini gözler önüne sermişti. Bacaklarım sanki boşalıyormuş gibi hissettiğimde tezgaha tutundum. Bununla birlikte belimdeki el de beni daha sıkı kavradı.
Baekhyun kahkahasının ardından kalan tebessümle yüzüme baktı. "Niye bu kadar kızdın?"
"Sen niye kızmıyorsun?" Diğer elini de belime koyduğunda seslice yutkundum. Başını hafif yana yatırıp dudaklarını büzdü: "Bilmem, komikti bence."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Cevabı üzerine gözlerimi kırpıştırdım. Yeterince eğlenebileceği bir etki üstümde yaratamamış olacak ki gözlerini kısıp biraz daha bana doğru yaklaştı. "Gerçi çok da yanlış bir varsayım sayılmaz." İma ettiği şey yüzünden dünkü dakikalar yeniden canlandı zihnimde. Bakışlarım gözlerinden dudaklarına kaydığında seslice yutkundum. O benim aksime bu durumdan hiç etkilenmeden gülüyordu. Gözleri iyice kısılırken işaret parmağıyla burnuma dokundu. "Kızarıyorsun."
Titrek bir nefesin ardından sesimi kaçtığı yerden bulabildiğimde konuştum :"Baekhyun ne yapıyorsun?"
"Ne yapıyorum?"
"Biraz... Geri çekilir misin lütfen?" Kelimelerimin fısıltı şeklinde çıkmasını göz ardı ettim. Çünkü şu an için tek istediğim şey nefes alacak alana sahip olmaktı. Boşta olan elimi yavaşça göğsüne yerleştirip onu biraz geriye itekledim. Ellerini çekmese de bir adım gerilemişti. Titrek bir nefes daha aldım.
"Uzaklaşır mısın?" Gözlerimi kaçırıp bir adım geriye gitmeye çalıştığımda yüzümde asılı kalan bakışlarını belimden çektiği ellerine indirdi. "Ü-üzgünüm." Ona bakmadan boğazımı temizleyip mutfaktan çıktım. Dış kapının önünde Chanyeol'ün gelmesini beklerken kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum ama beynim dahi benim tarafımda değilmiş gibi dün olanları tekrar tekrar önüme sürüyor dudaklarımı karıncalandırıyordu. Bakışlarım karşıda herhangi bir yere kilitlenirken elim istemsizce dudağıma gitti.
