Darkness | Byun Baekhyun

-Chapter 19-

Oturduğu pozisyon dakikalar geçtikçe daha da rahatsız bir hal almaya başlamıştı Baekhyun' un. Amara' nın uyanmayacağını düşündüğü bir anda, dikkatle doğrulmaya çalıştı. Uzun zamandır aynı pozisyonda durduğu için beli tutulmuştu. Dudaklarını birbirine bastırıp acısının azalmasını bekledi. 

Nihayet kendini  bulunduğu durumdan kurtarabileceğini düşündüğünde Amara oluşan boşluktan haz etmemiş olacak ki Baekhyun' un omzundaki elini kullanarak onu eski yerine geri çekti.  

"Ciddi olamazsın!"

Baekhyun dişlerinin arasından söylendi. Bir yandan da boynuna sarılan kolları kendinden uzaklaştırmaya, nefes almak için kendine alan açmaya çalışıyordu. Zorlukla kendini yatak başlığına yasladığında öncekine göre daha rahattı en azından. Bunun için şükretti.

Loş oda akşamın çökmesiyle karanlık bir hal almıştı. Baekhyun oyalanacak bir şeyler aradı kendince. Tam karşıda, duvarına astığı posterlerin hiç bilmediği ayrıntılarını bile keşfetmişti. Daha fazla duvarda incelenecek bir şey kalmadığında kendini uyanık kalmaya zorlasa bile bu çabası sonuçsuz kalmış çoktan yenik düşmüştü uykuya. 

***

Chanyeol sessiz olmaya özen göstererek içeri girdi. Kulağına dayadığı telefonu omzuyla sabitledi ve sağ eline yığdığı poşetlerin yerini değiştirdi. Güç bela mutfağa geçtiğinde Baekhyun' un nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu. 

"Tamam Jongin. Ona her şeyi açıklarım. Sen kendine dikkat et."

"Teşekkürler hyung. Unutma herhangi bir değişiklik olursa bana haber ver."

Birkaç cümleyle defalarca duyduğu şeyleri geçiştirdi Chanyeol. Adımlarını Amara'nın olduğu odaya yöneltti. Hala Baekhyun' un nerede olduğunu anlamaya çalışıyordu. 

Ne yani hasta kızı evde tek başına mı bırakmıştı?

Odanın kapısını yavaşça araladığında aradığı kişiyi sürpriz bir şekilde burada bulmak onu gülümsetmişti. Amara'nın Baekhyun'a doladığı kolları biraz bunaltıcı görünse bile çocuk bu durumdan şikayetçi görünmüyordu. Elinin biri gevşekçe kızın beline konmuş diğeri yataktan aşağı sarkmıştı. Amara' nın ise nasıl bu şekilde uyuyabildiğine şaşırdı Chanyeol. Normal bir insanın vücudu nasıl bu hali alabilirdi ki? 

Chanyeol kıkırdayıp uyuyan iki bedene yaklaştı. Baekhyun'un kolunu dürtüklediğinde önce kaşları çatıldı karşısındakinin. Kızın belindeki eli tutuşunu sıklaştırırken diğeriyle gözünü ovaladı. Birkaç mırıltı döküldü dudaklarından.

"C-chanyeol?"

"Günaydın." Kahkahasını sesine sakladı Chanyeol ama diğeri bunu fark edemeyecek kadar uykuluydu.

"Bir hayli... rahat görünüyorsun."

Baekhyun içinde bulunduğu durumu idrak ettiğinde ani hareket etmek yerine göz devirmekle yetindi.

"Çok konuşma da yardım et. Onu uyandırmadan kaldırmamız gerekiyor."

Chanyeol yavaş adımlarla Amara'nın kollarını Baekhyun'un boynundan çekti. Birkaç homurdanmanın ardından kız çok zorluk çıkarmadan Baekhyun'a sırtını dönmüş ve yastığa iyice gömülmüştü. Şaşkınca onu izledi Baekhyun. Chanyeol ise gülmemek için kendini zor tutuyordu. "Baya zor oldu gerçekten kaldırması."