Aradan bir ay geçti. Uzun bir ay. Sandra ve Denver beni teyzemin evine getirmişti. Sebepsiz yere. İçeri girmiş ve koskocaman, üstü yemeklerle dolmuş masada, oturan, yüksek sesle, neşeyle kahkaha atan annemle karşılaştığımda donmuş kalmıştım. Çünkü her şeyden habersizdim. Onun aksine. Beni görünce sinsi sinsi gülümsemişti. Çaresizliğim, acizliğim ve yorgunluğum, onun hoşuna gitmişti. Soğuk bir karşılamaydı ama eve geri dönmem için onlara göre yeterli gibiydi ki öylede oldu. Bende hayır diyemedim tabiki. Zaten kendimi fazlalık gibi hissediyor bunu gururuma yediremiyordum. O yüzden sessiz kaldım ve bu da onay vermişim olarak kabul edilidi ki kim sikerdi benim onayımı. Benden bile özür dilemedi bu arada. Annem. Ona böyle seslenmek bile mideme kramplar girmesine neden oluyor. Herhangi bir konuşmada geçmedi aramızda ama bir şekilde oluştu ve ben eve geri döndüm. Şimdi de Bayan Carter'ın verdiği komutu uygularken düşünüyor hayal kuruyorum. Şu an sadece benim sahnede olduğumu...Herkesin beni izlediğini... Ona göre dans ediyorum ama bu hiç gerçekleşmeyen ve gerçekleşmeyecek olan bir hayal...Bunu biliyorum.
"O zaman olacaklardan habersiz olsamda gerçekleşmeyeceğini bildiğim hayallerimi kendime anlatmayı severdim. Hiçbir zaman sahnede tek başıma olmayacaktım ve herkesin beni izleyip tebrik etmeyeceğine de adım kadar emindim ama komiktir ki Alex, sen istemediğin sahneyi, seni izleyen ve tebrik eden insanları kazandın. Oysaki bunu hep ben istemiştim ama bir önemi yok. Olanların...Hiçbir şeyin bir önemi yok."
Doğrulduğumda saçlarımı düzelttim. Başım sürekli tekrar eden şarkıdan dolayı ağrıyor, ellerim titriyor yine. Tedirgin ve yorgunum.
"Herkes benim seçtiğim eşleriyle, çalıştığımız komutları tekrar etsin."
Kadın büyük salonun kapılarından çıktı ve gözlerim, hiç istemesede, Bruce'un salona girdiğimden beri beni izleyen gözleriyle buluştu. Ondan nedenini bilmediğim şekilde korkuyorum. Bana söylediği şeyler, bakışları...Hiçbir şey yapmasa, öylece dursa bile beni rahatsız ediyor ve bu da bir nedeni olduğunu öne sürüyor işte. Bana doğru ilerleyip belimi kavradı ve beni sertçe kendine çekti. Bu rahatsız ediyor mesela. Onun bana dokunması. Onun etrafımda olması ama mecburum. Çünkü başında onunla eşleştim ve şimdi seçme şansım yok. Zaten hiçbir zamanda olmadı. Dansın bir parçası olan komuta uyarak başımı geri attığımda gözlerimi kapattım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet bana dokunan o. Bruce'la dans ediyor onun gözleriyle göz göze geliyorum ama ben onu görmüyor, Alex'in koyu kahve derin gözlerini, ince parmaklarını ve damarlı ellerini bedenimde hissedebiliyor, kokusu ruhumda gezinirken, tadı dilime uzanıyor sanki.
İlişkimiz gayet iyi bu arada. Benim provalarım ve onunda işi bitince buluşuyor bir şekilde zaman geçiriyoruz. Bazen ben bara, o büyük salona geliyor. Üstündeki gözleri hiç umursamıyor sadece beni izliyor, benimle konuşuyor. Büyük salondaki bazı kızlar hariç-bu bazı kızlar Nicky gibi anlamadığım bir şekilde ona saplantılı olanlar-herkes ondan nefret ediyormuş gibi görünüyor ki öyle. Belli. Alex onlar için işe yaramaz ve itici bir adam.
