အခန်း ၁၁
စိုင်းလရောင်က ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်ကာ အလုပ်လုပ်နေသည့်အခိုက် ဟိန်းထက်နေက သူ့အနောက်တွင် ဟိုဘက်လျှောက်လိုက် ဒီဘက်လျှောက်လိုက်ဖြင့် ဂနာမငြိမ် ဖြစ်နေ၏။ စိုင်းလရောင်က သူ့ကို စကား မပြောသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲ နေမထိထိုင်မသာ ဖြစ်နေရပြီး ရေခဲသေတ္တာထဲမှ လိမ္မော်သီးကို ယူ၍ အရည်ညှစ်ကာ ဖျော်ရည်တစ်ခွက် ဖျော်သည်။ ပြီးနောက် စိုင်းလရောင်၏ ကွန်ပျူတာဘေးတွင် ချပေးသည်။ စိုင်းလရောင်က တစ်ချက်ကလေးပင် လှည့်မကြည့်သဖြင့် ဟိန်းထက်နေက တတွတ်တွတ် ပြောပြန်သည်။
"ကိုကို...ကိုကို ကြိုက်တဲ့ လိမ္မော်ရည်လေး သောက်လိုက်ဦး။ ကျွန်တော် ဖျော်ပေးထားတာ။"
ဟိန်းထက်နေခမျာ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက် ပေါင်းစုံကို ထုတ်သုံးကာ ကြိုးစားနေရှာသော်ငြား စိုင်းလရောင်က ကွန်ပျူတာ မျက်နှာပြင်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေ၏။ ဟိန်းထက်နေ၏ မျက်နှာက တဖြည်းဖြည်း သုန်မှုန်လာကာ စိုင်းလရောင်စိုက်ကြည့်နေသော ကွန်ပျူတာ မျက်နှာပြင်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေမိတော့သည်။
'အဲ့ laptop screen ကြီးနေရာမှာ ငါသာ ဖြစ်လိုက်ပါတော့...မနာလိုလိုက်တာ'
သူက တွေးလိုက်ပြီး သူ့အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လာ၍ ကျော်စွာ့ထံ ဖုန်းဆက်သည်။ ကျော်စွာက သူမှန်း မသိသဖြင့် ယဥ်ယဥ်ကျေးကျေး ပြန်ဖြေ၏။
"ဟုတ်ကဲ့...ဘယ်သူပါလဲခင်ဗျာ"
"ကျွန်တော်ပါ...ဟိန်းထက်နေ"
"ဟာ...ငါတော့ ထီပြေးထိုးရတော့မလား။ ယာယီမွေးစားသားက ငါ့ကို ဖုန်းဆက်တယ်.."
"ကျစ်...လေမရှည်နဲ့...ခင်ဗျားကို မေးစရာ ရှိလို့"
ဟိန်းထက်နေက စိတ်မရှည်နိုင်ဘဲ ပြန်ဟောက်သည်။
"မေး..မေး...ဘာမေးမှာလဲ...ကောင်စုတ်လေး...ငါလဲ မအားဘူး"
"ကိုကို စိတ်ဆိုးရင် ဘယ်လိုချော့ရမလဲ"
ဟိန်းထက်နေက ကျော်စွာ့ကို မမေးချင်သော်လည်း စိုင်းလရောင် စိတ်ဆိုးပြေရန်က ပို၍ အရေးကြီးနေသဖြင့် အောင့်သက်သက်နဲ့ မေးလိုက်ရ၏။
YOU ARE READING
ညဉ့်အမှောင်ယံရဲ့ ပိုးစုန်းကြူး
ActionFirefly at the Darkest Night ညဉ့်သန်းခေါင်ယံသည် အထီးကျန်ဆန်ကာ မှောင်မိုက်လွန်းလှသည်။ မှောင်မိုက်မှုက ကြီးစိုးသောအခါ ပိုးစုန်းကြူး၏ အလင်းရောင်ကိုပင် စွဲစွဲလမ်းလမ်း ခုံမင်နှစ်သက်တတ်ကြပြန်သည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်၏ မှောင်မိုက်ကာ အဆုံးမရှိဟု ထင်သော အထီးကျန်မ...
