55.BÖLÜM

583 41 160
                                    

Yorum ve oy atmayı unutmayıııın<3

''Üç kızın hayatını mahvettin Ahmet.''

Üç kızın.

Üç.

Aliva.

Afra.

Diğeri kim?

Gözlerimi daha açamadan gelen boyun ağrım ile derince inledim. Neredeydim ben? Gözümü açtım yavaşça.

Yatağımdaydım.

''Canım acıyor.'' diye mırıldanıp baştan gözümü kapattım.

Yatakta yavaşça dönüp kafamı yastığa gömdüm. En sonunda dirseklerimden yardım alarak bedenimi dikleştirdim. Boynumdan yayılan hafif bir sızı vardı.

Ayağa kalktım. Yürüyüp camı açtım. Temiz havayı içime çekip yavaşça nefes verdim.

Dün olanları yavaş yavaş hatırlamaya başladığım zaman yavaşça yutkunup odadan çıktım. Önce bütün evi dolaştım.

Kimsenin olmamasıyla derin bir nefes verdim. Yavaşça banyoya girdim ve kapıyı kilitleyip üzerimdekileri çıkarttım.

Geriye doğru dönüp aynadan sırtıma ve boynuma baktım. Boynumda ve sırtımın bir kısmında morarıklık vardı. Hafif hafif morarmıştı daha çürüyecekti ve iyice kendini belli edecekti.

Hızlı bir duş alıp üzerime bornozumu aldım. Üzerimi giyinip saçlarımı fırçaladıktan zaman daha uyanmamın üzerinden 15 dakika geçmişti sanırım. Önce saçlarımı yukarıdan sıkıca bağladım.

Yatağımın yanındaki dolaptan bilgisayarımı alıp hızlıca mutfağa geçtim. Bugün maçım vardı o yüzden de acele ediyordum.

Bir tabağa mısır gevreği koyup üzerine biraz süt ve biraz da granür kahve koydum. Kahveyi seviyordum ne yapabilirim.

Bilgisayarı açtım.

Amacım; bilgisayardaki kamera kayıtlarıydı.

Dün gece tam olarak saat kaç sularında ne olduğunu hatırlayamadığım için
rastgele bir saat açtım.

Aslında sadece tek bir şeyi hatırlıyordum. Yemyeşil gözleri vardı.

Kamera kaydını saat 10.00'a ayarlayıp başlattım. Tam eve giriş saatimdi. Bilgisayar ekranında küçük küçük 4 tane daha ekran vardı. İçinde bulunduğum ekranı büyütüp geriye doğru yaslandım.

Ceketimi bıraktıktan sonra bir anda duyduğum sesle olduğum yerde kalakalmıştım. Yavaşça kendi odama doğru yürürken ekranı değiştirdim. Bu sefer de odaya girmiştim. Kapının yanında duran bedeni fark etmemiştim.

Tahminen benden 10-15 santim uzun olan kadın kapının yanında duruyordu. Sesimi duymuştu ve beni karşılamak için bekliyordu belli ki.

Yavaşça ışığa uzandığım zaman elinde tuttuğu silahı boynuma doğrultmuştu. Ve ben hâlâ onu fark etmemiştim. Silahı boynuma temas ettirdiği an olduğum yerde kalmış ve ellerimi kaldırmıştım. Kamera kayıtlarının neden sesi yoktu ki?

Yaklaşık yarım dakika sonra kafamı kenarıya doğru çekip silahı kendime zarar vermeyecek bir kısıma almıştım. Ardından da silahı elimle kavramış geriye dönerek hızlı bir dirsek hamlesi yapmıştım. Silah ikimizin de elinden düşmüş ve yerden birkaç metre ileriye savrulmuştu.

Hızlı bir şekilde ayağımı geriye atmış ve gard almıştım. Sağ direkt, sol direkt, sol aparkat, sol ve sağ kroşeli hızlı bir kombinasyon atmıştım birkaç saniye içinde.

ZEVAHİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin