ZEVAHİR

62. BÖLÜM

Yorum atıp oy vermeyi unutmayınnnnn<3

Yattığım yere iyice sindim.

Biraz önce bana hastaneden görüşme talep ettiğini uzun uzadıya anlatmaya başlamıştı fakat ben konuyu fazla kurcalamak istemediğimi ve uyumak istediğimi söylemiştim Yamaç'a.

Doğru olan bir şey yapmıştı Yamaç. Çok mantıklı ve gerekli bir hamleydi benim için. Ben ise daha fazla yüzleşmek istemedim. Kurcalamadan uzatmadan uyumak istedim. Yarın fazlasıyla yüzleşecektim zaten. Örtüyü iyice üzerime çekip gözlerimi sımsıkı kapattım.

Yamaç beni zorlamadan kafasıyla onaylamıştı. Ben üstümü değiştirmek için odasına gitmiştim. O da duş alacağını söylemişti.

Ben üzerimi değiştirip yatağın bir kenarına kıvrıldığım zaman da çok değil en fazla yirmi dakika sonra o da yanıma yatmıştı. Şampuan kokusu geliyordu, uyumuş takliti yapmıştım.

Hâlâ da uyumuş takliti yapıyordum. Ama öyle güzel yapıyordum ki Yamaç anlamamıştı hiç.

Takliti bırakıp uyumak istiyordum aslında. Uyursam belki geçerdi.

Ya da başka bir şey düşünsem belki daha da rahat uykuya dalabilirdim. Fakat ben, uyanık olduğum müddetçe başka hiçbir şey düşünemedim. Bir de Kayra'daki o fotoğraf.

Yaklaşık yarım saat uyuyormuş gibi durduğum sırada arkamdan ansızın ''Uyumadığını biliyorum. Eğer konuşmak istemediğin için böyle yapıyorsan beraber susabiliriz.'' dedi yumuşak bir sesle Yamaç.

Belki de onunla konuşmak istemediğimi düşünüyor olabilirdi. Ya da ona kızgın olduğumu düşünüyor olabilirdi ki hiç değildim.

Ona doğru dönüp başımı göğsüne yasladım hiçbir şey demeden. Saçlarımın üstünden öptü. Beni kollarıyla kendine sabitledi. Saçlarımın arasından derin derin nefes aldı.

''Açıkcası,'' diye mırıldandım. ''Kayra'nın kızlardan ürküp ülke dışına çıktığına inanmıyorum.''

''Sana anlatmadı mı?'' sesi gerçekten şaşırmış gibiydi. ''Ben otoparkta konuştuğunuzu düşünmüştüm.''

''Hayır bana sadece bir dosya gösterdi. Ve onu çaldığını söyledi. Bir de bıçaklanmıştı? Hem sen neden şaşırdın? Biliyor musun yoksa? Sana anlattı mı? Ne zaman?'' Başımı kaldırıp Yamaç'ı görmeye çalışırken konuştum.

Gülme sesi geldi. Baştan kafamın üstünden öptü. O gülünce bende sustum.

''Nefes aldığını duymak güzel.'' dedi gülerek.

''Biliyor musun herhangi bir şey?'' kafasını ileri geri salladı. Görmedim ama hissettim.

''Kayra dosyayı Han Ezel'in arşivinden çalmış. O adam başına bela olabilirdi ama bunları asla umursamıyordu tabii o piç.'' Durdu ve devam etti. ''Babasının birkaç akrabası ile görüşmeye gittiğini söyledi Kayra.''

''Bana neden söylemedi acaba?''

''Çünkü kardeşleri ile iletişim halindesin. Çünkü annesi ile birlikte İstihbarata bilgi taşıdın.''

''Ama bunları biliyor mu da Kayra?''

''Piçin her şeyden haberi var. Hem de sen daha buraya gelmeden önceden
beri.''

''Ama hiçbir şey bilmiyor gibi davrandı hep?'' boynuna doğru iyice yaklaştım. Bazı şeyleri anlamlandıramıyordum.

''Sana yakın olma sebebi sadece senin bildiklerindi Aliva.'' Sustum ve devam etti. ''O iyi biri değil.''