Sabr-ı Sükut 5. Seri ( Hicran ) TAMAMLANDI

Hicran Hanım Tercümanımız/77

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyadaki müzikle dinleyin isterseniz...

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Cihangir beyle birlikte otelin önüne geldik. Arabadan iner inmez yanıma gelerek elimi tutup yürümeye başladı. Çok heyecanlıydım fabrikanın açılışı haricinde ilk defa kocamın iş yerine geliyordum. Daha hiç İzmir'deki ofisine de gitmemiştim.
Otelin dışı ayrı, içi ayrı bir güzeldi.
Işıl ışıldı heryer. Mobilyaları zaten göz alıcıydı...Osmanlı mimarisi ve modern mimari harmanlanarak yapılmış bir şaheserdi adeta.

Aylar önce bana karşı öfkeden kuduran, gözü başka hiç bir şeyi görmeyen bu kızgın boğa gibi olan Cihangir beyin böyle birisi olacağını söyleseler bir hayal gibi gelirdi.

Ama içimde de hep, sabrımın sonunda her şeyin birgün düzeleceğine dair bir umut vardı. İşte onca yaşadığım acılara ve ızdıraplara rağmen beni davam için dimdik ayakta tutan Rabbim'e olan inancımdan dolayı hep içimde taşıdığım umudumdu. Buydu işte  malubiyetimin sebebi...

🥀🥀Hicr Süresi 55. Ayet-i Kerimede;
"Sana kesinlikle olacak bir şeyi müjdeliyoruz. Sakın ümitsizliğe düşenlerden olma!"dediler.

Hicr Süresi 56. Ayet-i Kerimede de;
İbrâhim de: "Doğru yoldan sapanlardan başka kim Rabbinin rahmetinden ümidini yitirir ki?" diye karşılık verdi.🥀🥀
Bildirilmiş.

Daha nice Ayeti Kerime ve Hadis-i Şerif var ümitvar olmakla ilgili.
Ümitsizliğe ve korkulara kapılmak insanı esir alan kötü bir duygudur. Ama ümitvar olmakta insanı özgürleştiren bir duygudur.

Ben yine düşüncelere dalmışken
" Hicran'ım, benim güzel hatunum yine nerelere daldın gittin ?" Dedi Cihangir bey.

O'nun sesiyle kendime gelince, yakışıklı yüzüne bakarak " bizi düşünüyordum beyim..." dedim.

Kaşlarını kaldırarak " bizi nasıl düşünüyordun ki karıcığım? " dedi.

Derin bir iç çekerek ve birbirine kenetlenmiş ellerimize bakarak
" nereden nereye geldiğimizi düşünüyordum beyim...Bu günler hep bir hayaldi benim için...Sanki senin öfken hiç dinmeyecek gibiydi...Hep öyle devam edip gideceğiz sanmıştım...
Ama içimde de hep bir ümit vardı..." dedim utanarak.

İmalı imalı bana bakarak " benimde hep içimde bir umut vardı...Seninle ben iyi bir karı ve koca olacaktık...
Seni tâbii tuttuğum tüm imtihanları bir bir geçtin...Benden o kadar  korkmana rağmen, benimle mücadele etmeyi de en güzel şekilde başardın...
Zor sınavlar başarılı öğrencilere yapılır...Ya da başarılı öğrencileri tespit etmek için yapılır. İşte sende o zorlu sınavları geçerek Cihangir Ferman beyin biricik karısı oldun...Ve şu anda seni karım olarak yanımda gururla gezdiriyorum..." dedi.

Gülümseyerek " Sen Allah'a güven. Hiç beklemediğin anda çiçekler umut açar." Demiş Hz Mevlana.
Ne kadar da güzel anlatmış beyim...İşte onca yaşananlardan sonra benimde hiç beklemediğim bir  anda içimde büyüttüğüm umutlarım yeşerip çiçek açtı.
Hemde öyle böyle bir çiçek açmadı. Daha önce hiç görmediğim ve kokusunu hiç duymadığım bir çiçek bu açan...Ben hiç kendimi bu kadar özel ve değerli hissetmemiştim şu 17 yıllık ömrümde...Hiç bu kadar öz güven dolu hissetmemiştim...İçine kapanık bir kız olan ben artık kocamla bu ruh halimi yavaş yavaş yeniyorum...
Kocamla herşeyi konuşabiliyoruz...
O beni bende O'nu  dinlemeyi biliyoruz. Fikirlerimize saygı duyuyoruz...Ben sana çok teşekkür ederim beyim " dedim duygulanarak.