Sabr-ı Sükut 5. Seri ( Hicran ) TAMAMLANDI

Ab-ı Hayatım/45

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Medyada ki müzikle dinleyin isterseniz...

Arkadaşlar rica etsem satır aralarında duygu ve düşüncelerinizi bildirseniz ve beğeni verseniz...☺☺🤗

Arkadaşlar beğeni ve güzel yorumlarınız için çok teşekkür ederim Allah razı olsun sizinde yüreğinize sağlık güzel yorumunuz için kardeşlerim benim...
Dönemediğim için kusuruma bakmayın lütfen...İşim vardı biraz...Malûm çocuklarda tatilde olunca...
Bu bölüm dönüş yaparım inşallah 💗💖

🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿

Esma Hanım sinirli bir şekilde
" bakıyorum da o utangaç kız gitmiş, oğlumun kucağında oturup arsızca davranışlarda bulunan bir Hicran gelmiş... Yoksa sen hep bu muydun?" dedi.

Çok utanmıştım, başımı önüme eğerek hiç seslenmeden yanından geçip giderken kolumu tuttu.
" Ne o cevapta vermiyorsun... Senin bu sessiz sakin masum halelerin
bana sökmez...  Gördüm oğlumla neler yaptığını?" dedi.

Derin bir nefes alarak" siz ne diyorsunuz Esma Hanım Allah aşkına? Cihangir Bey benim kocam bunun neresi yanlış olabilir ki ?
Biz ikimiz, evli bir çift olarak gayet doğal değil mi? Hem ben hiç bir şey bile yapmıyordum ki...
Lütfen rica ediyorum beni neyle suçladığınıza biraz dikkat edin... Ben aylarca Cihangir Bey'den kaçtım.  Nelere katlandım bu evde...Sadece bir nikah için... Sizde biliyorsunuz tüm herşeyi..." dedim ve kolumu kurtararak içimden " Ya sabır" dileyerek çekip gittim.

Ardımdan söyleniyordu" aylarca amacın zaten benim koskocaman Cihangir bey oğlumun karısı olmaktı... Ama görüşeceğiz seninle, ne kadar devam edecek bu saltanatın bakalım...Bey karısı olarak kalabilecek misin? Daha resmi nikahın bile yok..." diyordu.

Ciddi ciddi Esma Hanım ve yapacaklarından korkmaya başlamıştım artık... Ve bu resmi nikah olayı canımı çok yakıyordu... Tamam ilk önce, çok çaresiz olduğum için sadece günahtan bari kurtulmayı istemiştim ama...

Şu anda tek tesellim çok şükür ki günaha girmemiş olmamdı...
Umarım bir an önce bu resmi nikah olayımızda bir çözüme kavuşur...
Tüm olmazları olduran Rabbim için ne imkansız ki...?
O'nun ol demesi yeterli. Tıpkı hiç ummadığım bir anda ve bir gecede kıyılan dini nikâhımız gibi...

*******

Cihangir Ferman beyden...

Sinirli bir şekilde evden çıkmıştım. Ben evimde yatıp, biraz olsun dinlenmeyi düşünürken anamın yaptıkları da bir tuhaftı. Artık ne uyarıdan anılıyordu, ne de durdan anlıyordu.

Ama Hicran o kadar iyi geliyordu ki bana.. Kaç gündür kırgınlığım yüzünden doğru dürüst seslenmiyordum, umursamıyor gibi davranıyordum, ama içim gidiyordu.

Ama ona rağmen kaç gündür de nazik bir şekilde etrafımda pervane gibi dönüp duruyordu. İçim gidiyordu o tatlı ve sevimli, zarif güzelliğine...
Sımsıkı sarılıp, yatak odasına götürememek için zor tutuyordum kendimi.

Ama bu olaydan bir tecrübe
çıkarmalıydı. Bir daha ne olursa olsun ilk bana gelip söylemeliydi.
Bir ders alması gerekiyordu. Çok içine kapanık ve savunmasız kalıyor...Bu halleri beni çok korkutuyor.
Bu hâlinden bir şekilde sıyrılması için zaten böyle davranıyorum...

Halbuki zehir gibi bir zekası var ve akıl küpü Maşallah. Ama o Mustafa'nın elinde, küçücük yaşından beri binbir zorlukla yetiştiği için ve daha çocuk yaşında el kapısın da çalışmaya başladı için... yaşam tarzı O'nu içine kapatmış...
Çekingen ve ürkek bir ceylan yavrusu gibi olup çıkmış...