စာအုပ်ထဲကဗီလိန်အကြီးစားအဖြစ်သို့ ကူးပြောင်းလာခြင်း (ဘာသာပြန်)

Ch 107: ဝန်ခံခြင်း/ဝန္ခံျခင္း

(Unicode)

"သူက အိမ်ရှေ့စံတစ်ပါးပါ။ အစ်ကိုချင်းယဲ့က သူ့ကို ထိန်းချုပ်လို့ မရနိုင်ဘူး"

ချီချန်က သူ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လွှတ်ရန် ငြင်းဆန်သည်။ သူစိတ်ခံစားချက်တွေကို ဖမ်းစား လိုက်တဲ့အတွက် လင်ချင်းယဲ့ဟာ သူတို့ကြားက ခန္ဓာကိုယ် ထိတွေ့မှုကို သတိမထားမိခဲ့ပေ။

ချီချန်သည် လင်ချင်းယဲ့နှင့် ရင်းနှီးသောအခိုက်အတန့်ကို မည်သို့ စွန့်လွှတ်နိုင်မည်နည်း။ သိုင်းပညာ လေ့ကျင့်သူများသည် များသောအားဖြင့် ငွေရောင် လက်ပတ်ကြိုးများဖြင့် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ၀တ်စုံကို ၀တ်ဆင်ကြသည်။

လင်ချင်းယဲ့၏လက်ပေါ်ရှိ အသားအရည်သည် ငွေရောင်ကြိုးများကဲ့သို့ ဖြူဖွေးနေ၏။

ချီချန်၏ လက်ချောင်းများက သူ့လက်ကောက်ဝတ်ရှိ အရေပြားကို ညင်သာစွာ ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ လင်ချင်းယဲ့သည်လည်း သိုင်းပညာကိုလည်း လေ့ကျင့်ခဲ့သည်။ ဘာကြောင့် သူ့အသားအရည်က ဒီလောက်ထိ နူးညံ့ပြီး ဆွဲဆောင်မှု ရှိနိုင်ရတာလဲ?

မကြာခင်မှာ လင်ချင်းယဲ့သည် သူ့လက်ကို ပြန်ယူလိုက်၏။ ချီချန်သည် သူတို့၏ ထိတွေ့ချိန်ဟာ တိုတောင်းသည့်အတွက် အနည်းငယ် စိတ်ပျက်သွားရသည်။

လင်ချင်းယဲ့က စာရွက်စာတမ်းတွေကိုယူကာ စားပွဲပေါ်တင်လိုက်ပြီး အေးစက်စွာဆို၏။

"ဒါကိုကြည့်စမ်း.. မင်းတို့ရဲ့ရာဇ၀တ်မှုတွေကို ပြန်ပေးဆပ်ဖို့အတွက် အကြိမ်တစ်ထောင်လောက် သေပေးမှရလိမ့်မယ်"

သူ့ဘေးနားရှိ ထောင်မှူးက စားပွဲပေါ်ရှိ စာမျိုးစုံကို သူတို့အား ပြပေးသည်။ သူတို့ ဖတ်လိုက်သောအခါတွင် သူတို့၏ အမူအရာများ ပြောင်းလဲသွားကြ၏။

"စစ်သူကြီးလင်း.. အဲဒါ ငါတို့ဟာတွေ မဟုတ်ဘူး"

"ဟုတ်တယ်.. စစ်သူကြီးလင်.. သင်တို့ မှားနေပြီ"

......

အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ အကျဥ်း‌ထောင်ထဲ၌ မကျေနပ်ချက်များနှင့် ပြည့်နေသည်။ ခဲ့ရွမ်သည် သူ၏ လှုပ်ရှားမှုကို ရပ်လိုက်ကာ ထိုလူများကို အေးစက်စွာ ကြည့်လိုက်၏။