"ဒုန္း!!! ဒုန္း!! ဒုန္း!!! ဒုန္း!!!! "
နားထဲသို႔ ဝင္လာပါေသာ သူတို႔ရဲ႕ ေဇယ်ာသိခၤ ေ႐ႊ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဆီ မွ စည္ေတာ္ ဝန္းသံ ေလးခ်က္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ ထဲသို႔ လွမ္း၍ မဝင္နိုင္ခင္မွာပင္ သူတို႔ ၿမိဳ႕ေတာ္သူ ၿမိဳ႕ေတာ္သားေတြရဲ႕ ဝမ္းပန္းတသာ ဟစ္ေႂကြးလိုက္သံကို ၾကားလိုက္ရသလို။
ေမြးရပ္ ေျမရဲ႕ ေမႊးပ်ံ့လွေသာ ငုဝါပန္း ရနံ႕ေတြအား ရလိုက္ရသလို။
ေဇယ်ာ သိခၤ ၿမိဳ႕ေတာ္။
ေအာ္ ေမြးရပ္ဌာေန အိမ္ျဖစ္ သည့္ေနရာ သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ့္ငါးရက္ခန့္က ခြဲခြာလာခဲ့တုန္းကလို ဘာမွ မေျပာင္းလဲပါ။
တစ္ကယ္ ေတာ့ ေျပာင္းလဲစရာလဲ မရွိေသာ အခ်ိန္ ကာလသာျဖစ္ပါသည္။
အစကေတာ့ ၾကာမည္ဟုထင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ပါပင္။
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္မိပါေတာ့
ေ႐ႊေရာင္ေငြေရာင္ စည္ေတာ္ႀကီးေတြႏွင့္ ၿမိဳ႕ရိုး အဝင္ဝက ကင္းေစာင့္တပ္ေတြ။
ၿမိဳ႕တံခါးမွ အေတာ္ဆုံးဗိသုကာပညာရွင္ျဖင့္ ေရးဆြဲလို႔ထားပါေသာ သလင္းေက်ာက္ ကႏုတ္ပန္း နံရံႀကီး။
ထိုနံရံႀကီးက ခမ္းနာထည္ဝါစြာ မတ္မတ္ရပ္ရင္းၿမိဳ႕ေတာ္၏ ရန္အေပါင္းကိုကာကြယ္ လို႔ေန၏။
ၿမိဳ႕နံရံ တစ္ဝိုက္တြင္ ရိုးသားေသာ အၿပဳံးတို႔ကိုဆင္ျမန္းထားလွ်က္ ဥဒဟိုသြားလာလို႔ေနၾကေသာ ျပည္သူျပည္သားေတြမွာလဲ ၾကည့္ရသည္မွာ တစ္ကယ္ကို ေအးခ်မ္းလွပါေပသည္။
'အိမ္ျပန္ေရာက္လာခဲ့ၿပီပဲ'
၅ရက္ေလာက္ၾကာေအာင္ လမ္းမွာ ညအခ်ိန္မွ လြဲ၍ တစ္ခ်ိန္မွ မနားပဲ အေျပးႏွင္လာခဲ့ ျခင္းေၾကာင့္သာ ေနဝင္ မိုးမခ်ဳပ္ခင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ထဲကို ဝင္နိုင္ခဲ့ျခင္း။
"နာဂ..... "
နာမည္ေလးႏွစ္လုံးကို စိတ္ထဲ မွ ျမတ္နိုးစြာ ႐ြတ္လိုက္မိပါေတာ့ အၿပဳံးတို႔က မ်က္ႏွာထက္ဝယ္ တမုဟုတ္ခ်င္းထြက္ေပၚလို႔လာရသည္။
သတၱရ အသံထြက္၍ ေတာင္ ရယ္မိလိုက္သည္အထိ။
အေၾကာင္းမွာေတာ့ နာဂသည္ ေျပာခဲ့သလိုပင္ ေဇယ်ာသိခၤ ကို တစ္ကယ္ သူ႕ထက္ တစ္ရက္ ေစာ၍ ေရာက္ခဲ့ ၏။
ယမန္ ေန႕ည စခန္းတစ္ေထာက္နားစဥ္က နာဂ ထံမွ ျမင္းစီးသူရဲ တစ္ေယာက္ ေရာက္လာခဲ့၏။
YOU ARE READING
နာဂသျှတ္တိရ-Once Upon A Time{U+Z}
Historical Fictionဟုတ်ကဲ့ Story description ကတော့ တန်ခိုးစွမ်းအင် ကြီးမားတဲ့ နတ်နဂါး မျိုး နွယ် တို့ရဲ့ အရှင် သခင် ဖြစ် တဲ့ နာဂရာဇေ.... လောကကြီး ဟာ အုပ်စု ကြီးလေးစု နဲ့ ကွဲထွက်သွားတဲ့ အခါ.... နတ်နဂါးမျိုးနွယ် .... လူသားမျိုးနွယ်..... ယက္ခမျိုးနွယ် နဲ့..... ဂဠုန် မျိ...
