ေအာ္ဟစ္ သံေတြေခတၱ ခဏ တိတ္ဆိတ္ သြားသလို ငရဲပြက္တစ္မွ် ဆူညံျခင္းတို႔လဲ အခ်ိန္အပိုင္းအျခားတစ္ခုႏွင့္ေတာ့ ရပ္တန့္သြား၏။
သို႔ေသာ္ ခဏ ပဲျဖစ္သည္။
ျပန္ၿပီးေတာ့အသံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္။
စိုးရိမ္တႀကီး ေအာ္ဟစ္ေနေသာအသံေတြပါပင္။ ထိတ္လန့္တၾကား ေျပာဆိုေနၾကေသာ အသံေတြပါပင္။
"ၿမိဳ႕ရိုး!! ၿမိဳ႕ရိုးဆီကို တပ္ေတြသြားၾက!!ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ!!! "
"ဘာျဖစ္လို႔ၿမိဳ႕ရိုးကေန မီးေတြထြက္ေနတာလဲ!!! "
"ၿမိဳ႕ရိုးကိုေပါက္သြားတာလား!!! ေခြးတိရိစာၦန္ေကာင္ေတြ ၿမိဳ႕ရိုးဆီသြား!!! "
"မွန္ မွန္ပါ!!"
"ၿမိဳ႕ရိုးထိပ္ကို ကာကြယ္ၾက!!
ထိုအသံမ်ားသည္ မၾကာေသးခင္ကမွအထိ နာက်င္စြာ "ေအာင္မေလး အဘေလး" တ၍ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ ေဇယ်ာသိခၤ တပ္သားမ်ား၏ အသံ မဟုတ္လွ။
ၿမိဳ႕ရိုးအတြင္းထဲရွိ အနိုင္ဘက္မွာ ရွိေနေသာ သူတို႔၏ ျပာယာခတ္ ေနသည့္ အသံသာ ျဖစ္ၾကသည္။
ဂဠုန္ သိဒၤ၏တပ္မႉးေသနာပတိခ်ဳပ္ မ်ားသည္ ေဇယ်ာသိခၤ ေ႐ႊၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး၏ လုံၿခဳံလွသည္ဆိုေသာ ၊
သူတို႔ မၾကာေသးမွီက မွ အေသပိတ္ထားခဲ့ ေသာ ေျမာက္ဘက္ တံခါးေပါက္ဆီသို႔ ေျပးေနၾက၏။
လုံၿခဳံ စြာပိတ္ထားခဲ့ၾကေသာ တံခါးေပါက္ တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္မီးခိုး ထြက္ေနရပါသနည္း။
ဘယ္သူက မီးေလာက္ေအာင္ျပဳလုပ္သနည္း။
ေျမာက္ဘက္ ၿမိဳ႕ေစာင့္တပ္မႉး ေတြ၊ စစ္သည္ ေတြက ထိုအခ်င္းအရာကိုမသိခ်င္းေပေလာ။
သူတို႔ေခါင္းေတြထဲ တြင္ေမးခြန္းေတြေျမာက္ျမားစြာႏွင့္ ပ်ာယာခတ္ ေနၾကသည္။
က်န္ ၿမိဳ႕ရိုးေပၚရွိ စစ္သည္ မ်ားမွာလည္း ေျမာက္ဘက္ကိုပဲစိုးရိမ္တႀကီးေျပးသြားရမလို ဆက္ပဲတိုက္ခိုက္ရမလို ႏွင့္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ ေန ၾကေပေတာ့သည္။
ဒါသည္ သူတို႔ စစ္သည္ မ်ားပင္ မဟုတ္လွ။
ေခါင္းေဆာင္ လုပ္သူ နာရာဇ ခင္းယ်န္ ကိုယ္တိုင္လည္း ထိုသို႔ျဖစ္ေနေပသည္။
သူ႕၏ စိတ္ထဲ တြင္ ေမးခြန္းေတြတစ္လွည့္ အေတြးဆိုးေတြတစ္လွည့္ ျဖင့္ ျမႇား စင္ မွ ျမႇား ကိုပင္ မဆြဲျပစ္မိ။
YOU ARE READING
နာဂသျှတ္တိရ-Once Upon A Time{U+Z}
Historical Fictionဟုတ်ကဲ့ Story description ကတော့ တန်ခိုးစွမ်းအင် ကြီးမားတဲ့ နတ်နဂါး မျိုး နွယ် တို့ရဲ့ အရှင် သခင် ဖြစ် တဲ့ နာဂရာဇေ.... လောကကြီး ဟာ အုပ်စု ကြီးလေးစု နဲ့ ကွဲထွက်သွားတဲ့ အခါ.... နတ်နဂါးမျိုးနွယ် .... လူသားမျိုးနွယ်..... ယက္ခမျိုးနွယ် နဲ့..... ဂဠုန် မျိ...
