Season 2- Part 17(Z)

138 3 2
                                    

"ရေဝငယ္ စာဆိုေက်ာ့

ျပန္ခ်ိန္ငယ္ လြန္ပါေရာ့

ေမွ်ာ္သူမွာ ေမာရွာေပါ့

ဆန့္လို႔ရယ္ အခါခါေမာ့ ……. "

"သည္ ကဗ်ာ ေလးကို ၾကားဘူး ပါသလား ဘုရာ့ "

ဣႏၷ ရာေဇ ဘက္က အရင္ စကာေလွ်ာက္တင္ လာေသာ စကား ပါေပ။
နာဂ က တည္ၿငိမ္ စြာႏွင့္ ေခါင္းကိုညိမ့္ျပသေလာက္ သူကေတာ့ မတည္ ၿငိမ္ နိုင္ေတာ့။

သည္လိုအခ်ိန္ မ်ိဳးတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ ကဗ်ာကို ႐ြတ္ဆိုျပရသနည္း။
သည္လို အေရးႀကီးေနသည့္ အခ်ိန္ မ်ိဳးတြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ႏူးညံ့ လွသည့္ အႏု ပညာ ေျမာက္ ေတးကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ကို ႐ြတ္ဆိုျပရပါသနည္း။
ကဗ်ာ၏ အဓိပၸာယ္ကို သူေရေရ ရာရာ မသိ ေသာ္လည္း တစ္ခုခု မူမမွန္တာကိုေတာ့ ခံစားမိပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္လဲ အသင့္သိရွိထားေသာ အသိျဖင့္ ေ႐ႊေရာင္ နန္းစဥ္ ဓားအေပၚသို႔ လက္ကို တင္လိုက္မိသည္။
ဣႏၷရာေဇ က ေအးေဆးစြာဆက္လက္ ေလွ်ာက္တင္ေန၏။

"ေတာထဲ မွာ သားေကာင္ ရွာရင္း လမ္းေမွာက္ လို႔ အိမ္ျပန္ခ်ိန္တိုင္သည့္တိုင္ မျပန္ရတဲ့ မုဆိုးႀကီး တစ္ဦးက  အိမ္မွာေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနရွာမဲ့ သူ႕ရဲ႕ ဇနီးသည္ နဲ႕ မိသားစုဝင္ ေတြ ကိုရည္ မွန္းၿပီး စပ္ဆိုခဲ့တဲ့ ေတးကဗ်ာေလးေလ။ "

"ၾကမၼာ သားေကာင္ ဆိုတဲ့ ဇာတ္ေတာ္ႀကီးထဲ က အေကာင္းမြန္ဆုံးေသာ ကဗ်ာ ေလးတစ္ပုဒ္ေပါ့။
သံေဝဂရစရာ ေကာင္းသလို မုဆိုးႀကီး အျဖစ္ကရင္နင့္ ဖြယ္လဲ ေကာင္းလွတယ္ "

"ကြၽန္ုပ္ ေတာ့ အလြန္ ျမတ္နိုးမိပါတယ္ဘုရား။  ကြၽန္ုပ္ ရဲ႕ ဘုရားက ေရာ အဘယ္သို႔မ်ားထင္ သလဲ ဆိုတာ သိခ်င္မိလွေၾကာင္းပါ ။ "

ဣႏၷရာေဇ ၏ အေမးကိုနာဂက ၿပဳံးလွ်က္ပင္ျပန္ေျဖပါသည္။
ေျမးအဘိုးႏွစ္ေယာက္သည္ ယခုအခ်ိန္ တြင္ တစ္ဦးမ်က္လုံးကိုတစ္ဦး လုံးဝ မလႊဲဖယ္ၾကေပ။

"ကြၽန္ုပ္ ကလဲ အလြန္ျမတ္နိုး မိတဲ့ ျပဇာတ္ေတာ္ႀကီး တစ္ပုဒ္ပါ။ အိမ္ျပန္ ခ်ိန္ ဆိုတာ အခ်ိန္ မတိုင္  ရင္ ေတာ့ ျပန္ခြင့္မရေသးတဲ့ သေဘာ ကို သက္ေရာက္ တယ္ မဟုတ္ေပလား။ "

နာဂသျှတ္တိရ-Once Upon A Time{U+Z}Where stories live. Discover now