part104

4.2K 387 6
                                    

unicode
အပိုင်း (၁၀၄)

ကောင်းကင်ကို တိုင်တည်ပြီး ပြောပါ့မယ်၊ ညီမက အစ်ကို့အပေါ်မှာ မထားသင့်တဲ့ ခံစားချက်တွေ တကယ်မရှိပါဘူး

ဘိုးဘေး ခန်းမဆောင်က တိတ်ဆိတ်သွားသည်။

ကျန်းဆွေ့ဟန်က ကျမ်းစာတွေကို ခဏဖတ်ကြည့်ပြီး ထပ်ထိုင်မနေတော့ဘဲ သူ ကမ္ဗည်းတိုင်များ၏ အဝေးကို လမ်းလျှောက်သွားရင်း ပြောလိုက်သည်။

“အစ်ကို နန်းအိမ်တော်ကို ဒီနှစ်အတောအတွင်းမှာ အပြန်ပြန် အလှန်လှန် မြေလှန်ပြီး ရှာလို့ရနေတာကို ဘာလို့ ဦးလေးထန်၏ အမှတ်အသားကို မရှာနိုင်သေးတာလဲ၊ အမှတ်အသားက လက်နဲ့ရိုက်လို့ရတဲ့ အရွယ်ဖြစ်နေရင်တောင် လေထဲမှာတော့ ပျောက်မသွားနိုင်ပါဘူး၊ ဟုတ်တယ်မလား”

ရှောင်းယီသည် သူ့ကို လျစ်လျူရှုလိုက်သည်။ ကျန်းဆွေ့ဟန်က ရုတ်တရက် ထပ်ပြောလိုက်သည်။

“ဟင်!!!!”

သူသည် ကမ္ဗည်းတိုင်စားပွဲ အလယ်က ကြေးနီပြားလေးကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး “ကုန်သည်တွေက အရမ်းစေ့စပ်တာပဲ၊ သူတို့က တကယ်တော့ ကြေးနီပြားနဲ့ ပူဇော်မဲ့အစား ရွှေဒင်္ဂါးပြားတွေနဲ့ ပူဇော်သင့်တယ်၊ ရွှေချောင်းက ကြေးနီပြားထက်ပိုပြီး သင့်တော်တယ်လေ”

သူက ရယ်မောလိုက်ပြီး ကြေးနီပြားကို သူ့နေရာသူ ပြန်ထားလိုက်သည်။ ကြေးနီပြားမှာ လှပပြီး ရိုးရှင်းသည်။ ရှေ့ဘက်မှာ တရုံ ကြီးပွားချမ်းသာခြင်းဟု ထွင်းထုထားပြီး နောက်တစ်ဖက်မှာတော့ ရွှေကျောက်စိမ်းအပြည့်ဟု ထွင်းထုထားသည်။

သူသည် ကမ္ဗည်းတိုင်ခုံပေါ်မှာ ငြိမ်သက်စွာ လှဲလိုက်သည်။ ကျန်းဆွေ့ဟန်နှင့် ရှောင်းယီတို့၏ စိတ်တို့မှာ အဝေးသို့ ပြန့်လွင့်နေသည်။

……………

တစ်ညလုံး နှင်းမိုး ရွာနေခဲ့သည်။

နန်းပေါင်ရီက မနက်စောစော နိုးလာပြီး အပြင်ဘက်က သစ်ပင်များ ညှိုးခြောက်လာသည်ကို ပြတင်းပေါက်မှ ကြည့်နေသည်။ ဟယ်ယဲ့သည် အပေါ်ဝတ်ရုံကို ယူလာခဲ့ပြီး ပြုံးရင်း ပြောလိုက်သည်။

အာဃာတပြန်တမ်းWhere stories live. Discover now