အာဃာတပြန်တမ်း

part 129

Unicode
အပိုင်း (၁၂၉)

ညီအစ်မတစ်တွေပူးပေါင်းပြီး နတ်ဆိုးမိသားစုကိုနှိပ်ကွပ်ကြမယ် (၁)

ချန်းဇိုင်ရှီရဲ့မျက်နှာက ရုတ်ချည်း ကြည့်ရဆိုးသွားတော့သည်။

သူမက စားထားတဲ့အရာနဲ့ ပန်းပွင့်ကိတ်ကို စိုက်ကြည့်ရင်း ပြုံးလိုက်သည်။

“ယောင်းမလေးက ဖြူစင်ပြီး ကြင်နာတတ်တဲ့သူလို့ ထင်ထားတာ၊ ဒါပေမယ့် ဒါက ဘာသဘောလဲ၊ ဒါမမကို စော်ကားနေတာပဲ”

“တခြားသူတွေရဲ့ပစ္စည်းကို ကောက်ရတာကြိုက်တယ်မှလား၊ ဆံထိုးလည်းဒီလိုပဲ၊ အစားအစာတွေ ဆိုလည်း အဲ့လိုပဲပေါ့”

နန်းပေါင်ရီက ပန်းပွင့်ကိတ်ကို ကောက်ယူလိုက်ပြီး “ချန်းမမလေးက စားဖို့ငြင်းတယ်ဆိုရင်တော့ ရွှေဆံထိုးတွေအတွက်ကို မေးမနေပါနဲ့တော့၊ ချန်းမမလေးကို တစ်ခုတော့ သတိပေးလိုက်မယ်၊ တခြားသူတွေရဲ့ပစ္စည်းက ဘယ်လောက်ပဲကောင်းကောင်း အဲ့ဒါက တခြားသူရဲ့ပစ္စည်းပဲ၊ ဘယ်လိုပဲ ဖြစ်ဖြစ် အားလုံးက ပြီးပြည့်စုံတဲ့မိသားစုတွေရဲ့အိမ်က မမလေးတွေပဲလေ၊ ပစ္စည်းကောင်းတွေ အားလုံး ကိုယ့်ရဲ့အိမ်ကို အပါသယ်ချင်ရလောက်အောင် အပေါစားမဆန်ပါနဲ့”

သူမက ပြောပြီးနောက် ကိတ်မုန့်ကို တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်သည်။ သူမရဲ့မျက်နှာက ကျေနပ်အားရဟန် အပြည့် ရှိနေသည်။

ချန်းဇိုင်ရှီရဲ့မျက်နှာက ဖြူဖျော့သွားသည်။ သူမက လက်ကိုင်ပဝါနဲ့ ပါးစပ်ကို ကာလိုက်ရင်း ချောင်းဟန့် လိုက်သည်။

နန်းယန်က သူမကိုကူညီဖို့ ရှေ့ကိုထွက်လာသည်။
“ချန်းမမလေးက အားနည်းတယ်လို့ကြားမိတယ်၊ သူက တစ်နှစ်ပတ်လုံးအိမ်တော်ထဲမှာပဲ အဖျားဝေဒနာကို ကုသနေရတာ၊ နေ့ပိုင်းတွေတောင် အပြင်ကိုမထွက်တတ်ပေမယ့် အခုတော့ ထွက်လာလို့ သူ့ရဲ့မျက်နှာကို တွေ့ရတာ၊ ကျောင်းကျောင်း၊ အားနည်းတဲ့သူကို စကားတတ်တိုင်း မစော်ကားနဲ့”

ချန်းဇိုင်ရှီက နန်းယန်ရဲ့လက်ကို ကျေးဇူးတင်စွာကိုင်လိုက်ပြီး “မိန်းကလေးနန်းယန်က တကယ်ကို တွေးခေါ်တတ်တာပဲ၊ ယဉ်ကျေးပြီး လှလည်းလှတယ်၊ ရှုနိုင်ငံရဲ့ အရည်အချင်းရှိတဲ့မိန်းကလေးအဖြစ် ကျော်ကြားထိုက်ပါပေတယ်”