အာဃာတပြန်တမ်း

part 182

Unicode

အပိုင်း (၁၈၂)
ကျောင်းကျောင်းကအရမ်းလှတယ်

ရှောင်းယီက သတိထား၍ နန်းပေါင်ရီ၏ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို နည်းနည်းချင်း စုပ်ယူနေသည်။

ဆောင်းရာသီ၏ နေရောင်က နွေးထွေးစွာ ဖြာကျနေသည်။

နေရောင်က ပြတင်းကတစ်ဆင့် ထိုင်ဖုံပေါ်ကို ဖြာကျနေပြီး ဖုန်တွေက အလင်းရောင်နဲ့ အရိပ်တို့ နဲ့အတူ လွင့်ပါလာသည်။ အနီရောင် ပန်းပွင့်လေးက ပြတင်းကနေ လေအဝှေ့မှာ လွင့်ပါလာသည်။

ရှောင်းယီက ကျေနပ်သွားပြီး ခြေထောက်တွေကို ချိတ်ထိုင်လိုက်သည်။ အလင်းရောင်နဲ့ အရိပ်တွေကြားမှာ နှုတ်ခမ်းထောင့်ဖျားကို တို့ထိလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုငုံ့၍ တဟက်ဟက် ရယ်လိုက်သည်။

ရယ်ပြီးတဲ့နောက် သူက နန်းပေါင်ရီကို ပြန်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးက နီရဲနေပေမယ့် သူမ စစချင်း အိပ်စဉ်ကလို အရောင်နဲ့တော့ အတိအကျ တူမနေတော့ပါချေ။

နန်းပေါင်ရီ သိသွားမှာကို သူစိုးရိမ်တာကြောင့် သူက စန္နကူး သေတ္တာလေးကို ဖွင့်လိုက်ပြီး ကောင်မလေး ဆိုးလိုက်တဲ့ နှုတ်ခမ်းနီ ကြွေအိုးလေးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ သူ၏ လက်ချောင်းတွေနဲ့ အနည်းငယ်ယူ လိုက်ပြီး သူမဆိုးတဲ့ ပုံစံအတိုင်း အတုခိုးပြီး ဆိုးပေးလိုက်သည်။

သူက နန်းပေါင်ရီ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ညင်သာစွာ သုတ်လိုက်သည်။ သို့ပေမယ့် သူ၏နည်းလမ်းက မကျွမ်းကျင်လေတော့ နှုတ်ခမ်း ပတ်ပတ်လည်ကို သုတ်လိုက်မိသည်။ လုံလောက်ရုံတင်မက နှုတ်ခမ်း အပြင်ဘက်ကိုပါ လျှံထွက်သွားတော့သည်။

သူက ဆိုးပေးပြီးတဲ့အခါ နန်းပေါင်ရီ၏ နှုတ်ခမ်းတစ်ဝိုက်က သွေးတွေနဲ့ နီရဲနေသလို ဖြစ်သွားတော့သည်။

ရှောင်းယီက အတွေးတို့ ပျောက်ဆုံး သွားရသည်။ အချိန်အတန်ကြာမှ သူက ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ဟန်ဆောင်ပြီး တိတ်ဆိတ်စွာနဲ့ နှုတ်ခမ်းနီကို သေတ္တာလေးထဲသို့ ပြန်ထည့်လိုက်သည်။

နန်းပေါင်ရီက အမွှေးတိုင် လေးတိုင်ထွန်းစာ အချိန်ကြာတဲ့အခါ နိုးလာတော့သည်။