part 121

3.8K 342 1
                                    

unicode

အပိုင်း (၁၂၁)

အမတ်မင်းက အရမ်းကောင်းတာပဲ

သူမက သူ၏မျက်ခုံးများကို ပင့်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းထောင့်စွန်းမှ အပြုံးရေးရေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“အဲ့ဒီ ငွေမှင်ရောင် အဖိုးတန် သားမွှေးဝတ်ရုံက ညီမအဘွား ချန်းအိမ်တော်ကို ပို့ပေးလိုက်တာ၊ မမျှော်လင့်ဘဲ ချန်းသခင်လေးက အရမ်းသဘောကျပုံပဲ၊ ဘယ်သူ့ကိုမှ ပေးမထိလောက်အောင်…”

ချန်းတယ်ယွီ၏ မျက်နှာမှာ ကြည့်ရဆိုး သွားတော့သည်။ အဖိုးတန် သားမွှေးဝတ်ရုံက သူ၏အမေ ရှန်ကျင်းမြို့ဆီသို့ ပို့ပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ထိုဝတ်ရုံသည် အရမ်း နူးညံ့နေတာကြောင့် သူသည် တန်ဖိုးကြီးမည်မှန်းသိပြီး အမြဲတမ်း ဂရုတစိုက် ဝတ်ဆင်ခြင်းဖြစ်သည်။

မမျှော်လင့်ဘဲ နန်းအိမ်တော်က ပေးသည့်လက်ဆောင် ဖြစ်နေခဲ့သည်။

ယခု နန်းပေါင်ရီ၏ အဖွင့်အပြုအမူကို တွေးလိုက်မိပြီး သူ၏ပါးပြင်များက အနည်းငယ် ပူလာတော့သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် မျက်နှာမပျက်အောင် ထိန်းရင်း အေးစက်စက် ပြောလိုက်သည်။

“ခန္ဓာကိုယ်မှာ ဘာပဲဝတ်ထားထား ဘယ်သူကပဲပေးပေး တူတူပဲ”

နန်းယန်က သူ၏စကားနောက်က လိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။

“ဟုတ်တယ်၊ ဒါက ဝတ်ရုံတစ်ခုပဲ၊ ချန်းသခင်လေးက ဒါကို တန်ဖိုးထားလို့ မဟုတ်ဘူး၊ ချန်းသခင်လေးက သန့်ရှင်းမှုကို နှစ်သက်လို့ အပြင်လူတွေက သူရဲ့အဝတ်တွေကို ထိကိုင်တာကို မကြိုက်ရုံပဲ”

“မမက ချန်းအိမ်ရဲ့အကြောင်းကို ကောင်းကောင်းသိတာပဲ”

နန်းပေါင်ရီက စဉ်းစားပြီး ဆက်ပြောသည်။

“ညီမလေးသာ မသိဘူးဆိုရင် မမကို သူနဲ့စေ့စပ်ထားတဲ့သူလို့ ထင်မိမှာပဲ၊ မမတို့နှစ်ယောက်က အခုလို ယှဉ်ရပ်နေတော့ လူဆိုးခေါင်းဆောင်နဲ့ အရှက်မရှိ မာနထောင်လွှားတတ်တဲ့မိန်းမ…..”

“နန်းပေါင်ရီ!!!”

ချန်းတယ်ယွီက ဖြတ်အော်လိုက်သည်။

အာဃာတပြန်တမ်းWhere stories live. Discover now