part 120

3.8K 357 5
                                    

unicode

အပိုင်း (၁၂၀)

သူမက ချန်းတယ်ယွီဆီကို တစ်လှမ်းချင်း လျှောက်သွားတယ်

သူကြားမိတာတော့ သူမက ရိုင်းစိုင်းပြီး မသိနားမလည်သည့် ကဗျာတစ်ပုဒ် စာတစ်ပုဒ်လို မိန်းက‌လေး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အဲ့ဒါက နားလည်မှု လွဲနေတာလို့ သူထင်ခဲ့ပေမယ့် သူမ ပြန်ပို့လိုက်သည့်စာက ဟုတ်မှန်ကြောင်း သက်သေပြနေသည်။

အရင်တုန်းက နန်းပေါင်ရီသည် သူ့ဆီကို စာများပို့ခဲ့သည်။ အားလုံးမှာ ကြင်နာမှုနဲ့ တန်ဆာဆင်ထားသည့် စကားများ ဖြစ်တာကြောင့် သဘောကျချင်စရာ ကောင်းခဲ့သည်။

နောက်ဆုံး တစ်ခုကတော့ စကားတစ်ခွန်းချင်း၊ စကားလုံး တစ်လုံးချင်းက ငွေအကြောင်းများသာ။ ကုန်သည်မျိုးရိုးက ဆင်းသက်လာသူ ပီသပါပေသည်။ စာတစ်စောင်လုံးသည် ငွေအနံ့အသက်များဖြင့် ဖုံးလွှမ်းနေပြီး ဂုဏ်ကျက်သရေကို စော်ကား ပြောဆိုထား‌သေးသည်။

သူ၏ ရှုံ့မဲ့သွားသည့် မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရှောင်းစီ၏အပြုံးမှာ ချက်ချင်း ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

“သခင်မကြီးက စာထဲမှာ မရေးထားဘူးလား။ သူမက နန်းအိမ်တော်က နောက်ထပ် မိန်းကလေးတစ်ယောက် သခင်လေးအတွက် တွေ့ထားတယ်တဲ့။ ကျွန်တော် ကြားမိတာတော့ နန်းယန်လို့ ခေါ်တယ်။ လှပပြီး တင့်တယ်တဲ့ ကိုယ်ဟန် အမူအရာရှိတယ်။ ကဗျာစပ်တဲ့ နေရာမှာလည်း တော်တယ်။ သူမက တရားဝင်သမီး မဟုတ်ပေမယ့် နန်းသခင်ကြီး ၃ က သူရဲ့သမီးအတွက် အရမ်းဂုဏ်ယူတယ်။ သူမက နန်းပေါင်ရီထက်တော့ ပိုပြီး သင့်တော်မှာပဲ”

လူငယ်က သူ၏မျက်ခုံးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။

သူက အဲ့ဒီလို သာမန်ကိစ္စတွေအတွက် စိတ်ပူမနေပေ။ သူ၏ရှေ့မှ စာအုပ်ဆိုင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ရောင်းဝယ်နေဆဲမို့ သူ အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

“ရပ်လိုက် ငါ စာအုပ်နည်းနည်း သွားဝယ်မယ်”

ရထားလုံးသည် လမ်းပေါ်၌ ဖြည်းညင်းစွာ ရပ်သွားသည်။

ချန်းတယ်ယွီ ရထားလုံးပေါ်က ဆင်းလာချိန်မှာ စာအုပ်ဆိုင်အဝက အငြင်းပွားမှုတစ်ခုကို တွေ့လိုက်သည်။

အာဃာတပြန်တမ်းWhere stories live. Discover now