အာဃာတပြန်တမ်း

part 152

Unicode

အပိုင်း (၁၅၂)
ကျောင်းကျောင်း၊ ဘယ်သူက လက်ထပ်ပွဲကို တိုက်တွန်းတာလဲ

နန်းပေါင်ရီက မတွေးတတ်အောင် ဖြစ်သွားရသည်။

သူမက အမတ်မင်းကို သံသယဖြစ်စွာ စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ အဲ့ဒါဆို သူကရော သူမကို နမ်းရှိုက်ဖူးတယ် မဟုတ်ဘူးလား။

သူမကို စင်ကြယ်အောင် နေဖို့ပြောပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တန်ဖိုးထားခိုင်းတယ် ဆိုတာက သူမက စင်ကြယ်အောင် မနေလို့လား။

သူမက သီချင်းညည်းရင်း ခေါင်းကို ချာခနဲလှည့်ပြီး ရှေ့ကို ဆက်လျှောက် သွားလိုက်သည်။
**

ဒီနေ့ညက နှစ်သစ်ကူးအကြိုည ဖြစ်တာကြောင့် မိသားစုတွေအားလုံး ဆုန်းဟယ့်ခြံ ညစာစားပွဲကို တက်ရောက်ကြသည်။

နန်းပေါင်ရီက အထူးကောင်းမွန်ပြီး အနီရောင်နှင့် ရွှေရောင်ရောပြီး ရက်လုပ်ထားသည့် ယုန်မွှေး အပေါ်ထပ် ဝတ်ရုံကို နှစ်လိုဖွယ်ကောင်းစွာ ဝတ်ဆင်ထားသည်။ သူမက ရှောင်းယီနှင့်အတူ ပန်းပွင့်ခန်းမကို ရောက်လာခဲ့သည်။

ဒီနှစ် နှစ်သစ်ကူး အကြိုညမှာ ဘဘကြီး ၂ နှင့် ကိုကိုကြီးပါ အိမ်ကို စောစောပြန်ရောက် လာကြပြီး မမကြီးနှင့် ဝမ်းကွဲအစ်ကိုစုန့်တို့ကလည်း ပွဲတော်အတူ ဆင်နွှဲဖို့‌ ရောက်နေကြသည်။ ပန်းပွင့်ခန်းမ တစ်ခုလုံးက လှုပ်ရှား အသက်ဝင်နေသည်။

နန်းပေါင်ရီက ဘေးပတ်ချာလည်ကို တိတ်တဆိတ် အကဲခတ် လိုက်သည့်အခါ သူမ၏အဖေနှင့် ချန်းယဲ့ရူကို မတွေ့ရပေ။ မျှော်လင့်ထားသည့်အတိုင်း သူတို့မရောက်ကြသေးချေ။

လျိုရှောင်မုံ့နှင့် နန်းယန်ကလည်း မလာကြပေ။ ဆောင်းဦးလယ် ပွဲတော် ကတည်းက သူတို့ကို ဆုန်းဟယ့်ခြံကို ခြေလှမ်းဝက်စာတောင် ပေးမဝင်ဖို့ အဘွားက ပြောထားခဲ့သည်။

နန်းပေါင်ရီက ရှောင်းယီ၏ ဘေးမှာ ကျိုးနွံစွာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး ဟယ်ယဲ့ကို လေသံသဲ့သဲ့ဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။

ဟယ်ယဲ့က အံ့အားသင့်သွားပြီး အသံကိုနှိမ့်၍ ပြောသည်။

“မမလေး၊ ဒီညက အရေးကြီးတယ်… ကျွန်မက သူတို့ကို ဒီကိုလာဖို့ ဖိတ်ခေါ်လိုက်ရင် အမိန့်ကို မလိုက်နာသလို ဖြစ်သွားလိမ့်မယ်၊ အရင်တစ်ခေါက် ဆောင်းဦးလယ် ပွဲတော်တုန်းက အဖြစ်ကို မေ့သွားပြီလား”