Part 101

4.1K 436 3
                                    

unicode

အပိုင်း (၁၀၁)

သူမက လှသွေးကြွယ်သည့်ပန်းလေးတစ်ပွင့်ပဲ

အေးသေးလား?

နန်းကွမ်က မကျေမနပ်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“မအေးတော့ပါဘူး”

နန်းပေါင်ရီက ပျော်ရွှင်စွာ ပြုံးလိုက်သည်။ သူမ၏အဖေကို အမတ်မင်းက ဂရုစိုက် ပေးနေတာကြောင့် သူမ အလွန် ပျော်ရွှင်နေသည်။ သူမက နွေးထွေးစွာ ပြောလိုက်သည်။

“ဖေဖေ၊ ဟင်းရွက်တွေလည်း ထည့်စားပါဦး”

နန်းကွမ်က စားပွဲအပြည့်ရှိနေသည့် ဟင်းပွဲတွေကို အနံ့ခံလိုက်သည်။ ဟင်းပွဲများသည် မကောင်းလို့မဟုတ်ဘဲ ခုနလေးတင် အရှေ့ခြံ၌ စားခဲ့ပြီးသောကြောင့် ထပ်မစားနိုင်ခြင်းဖြစ်သည်။

ရှောင်းယီသည် ဝက်ခြေထောက်ဟင်းကို သူ့ရှေ့သို့ တွန်းပို့လိုက်ပြီး “ဦးလေး ၃ က ဒီဟင်းပွဲကို ကြိုက်တယ်ဆိုလို့ ကျောင်းကျောင်းက မီးဖိုချောင်ကို နှစ်နာရီကြာအောင် သေချာချက်ခိုင်းထားတာ၊ ကြွပ်ရွနေပြီး အရမ်းစားလို့ကောင်းတယ်၊ ဦးလေး ကုန်အောင် စားသင့်တယ်”

ရှောင်းယီက ပြောလာတာကြောင့် နန်းယမ်သည် ဝက်ခြေထောက်ဟင်း အနည်းငယ်ကို ယူလိုက်သည်။ သူ၏ဗိုက်ကို ထိလိုက်ပြီး ‘ကယ်ကြပါ’လို့ အော်ချင်စိတ် ပေါက်နေပြီဖြစ်သည်။ သို့သော် သူမလုပ်ရဲပေ။ သူ ဝက်ခြေထောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ခက်ခက်ခဲခဲ ကိုက်နေပြီး ငိုချင်လာတော့သည်။

နန်းပေါင်ရီက စိတ်ပူသွားပြီး “ဖေဖေ၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်၊ ဟင်းပွဲတွေက အရသာ မရှိလို့လား၊ သမီးက ဖေဖေ ဝက်ပေါင်ဟင်းကို စားရရင် အရမ်းပျော်မယ် ထင်လို့ပါ၊ ဖေဖေက ဝက်ပေါင်ဆိုရင် ငါးချောင်း ခြောက်ချောင်းလောက်တောင် စားနိုင်တယ်လေ”

“ဖေဖေအရမ်း ခံစားရပြီး ပျော်သွားလို့ပါ”

နန်းကွမ်သည် မျက်ရည်များကို သုတ်လိုက်ပြီး “သမီး၏ အစ်ကို ၂ က တကယ်ကို ကောင်းတဲ့အစ်ကိုပဲ၊ တကယ်ကို တာဝန်ကျေတဲ့အစ်ကိုပဲ”

ညစာ စားပြီးသည့်အခါ သန်းခေါင်ယံသို့ ရောက်သွားသည်။

နန်းကွမ်မှာ လမ်းမလျှောက်နိုင်တော့တာကြောင့် အစေခံများက သူ့ကို အရှေ့ခြံသို့ ဝေါယာဉ်ဖြင့် လိုက်ပို့လိုက်ရသည်။

အာဃာတပြန်တမ်းWhere stories live. Discover now