Unicode
အပိုင်း (၁၆၇)
ရှောင်းယီက အမြဲတမ်း နန်းကျောင်းကျောင်း၏ နောက်ဆုံး ထွက်ပေါက်ပဲ။
“ဒီအစေခံက….”
နန်းပေါင်ရီက သူ၏ဗိုက်ကို ကို့ရို့ကားရားနဲ့ ထိကိုင်လိုက်ပြီး “ပြီးသွားပြီလား….”
ဧည့်ခန်းမ၏ လေထုအခြေအနေက ထူးဆန်းသွားတော့သည်။
“မမလေးယောင်း၊ မမလေးက ဒီနေရာမှာ ရှိနေတာပဲ”
အသံတစ်သံက တိတ်ဆိတ်နေသည့် လေထုကို ဖြိုဖျက်လိုက်သည်။
နန်းပေါင်ရီက ထိုနေရာကို ကြည့်လိုက်သည်။
ကျူးကျူးက ဝမ်ပို၏ ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားပြီး သူ၏မျက်နှာက သက်သောင့်သက်သာ ရှိဟန်အပြည့်နဲ့ “ငါနင့်ကိုကယ်ဖို့ ရောက်လာပြီ”
သူမက ဇာတ်စင်ပေါ်သို့ ပြေးလာပြီး ထိတ်လန့်စရာ တစ်ခု တွေ့လိုက်သလို သူမ၏ ပါးပြင်ကို လက်နဲ့ ဖုံးအုပ်လိုက်ပြီး “အား… သခင်မလေး၊ မမလေးရဲ့ ချက်ကြိုးနဲ့ အချင်းက မြေပြင်ပေါ်ကျနေပြီ၊ မွေ့ရာပေါ်မှာ လှဲလိုက်ပါ၊ မဟုတ်ရင် မမလေးရဲ့ အူတွေပါ ထွက်လာတော့မယ်”
နန်းပေါင်ရီ “…”
သူမ၏ပြဇာတ်မှာ ဒီလိုစာသားမျိုး ပါတယ်လို့တော့ သူမ မထင်ပါချေ။ သို့သော်လည်း နန်းပေါင်ကျူးက ဉာဏ်ရှိရှိနဲ့ ဇာတ်ကွက်ကို ပြောင်းလဲလိုက်သည်။ သူမကို မွေ့ရာပေါ်မှာ လှဲဖို့ ကူညီရုံတင်မက ကျနေသည့် ခေါင်းအုံး သုံးလုံးကိုလည်း လက်မောင်းကြားမှာ ကောက်ယူ ပွေ့ချီလိုက်ပြီး သရုပ်ဆောင် လေတော့သည်။
“မမလေး၊ ဒီကလေးရဲ့ မျက်ခုံးတွေက ကြည့်ကောင်းလိုက်တာ၊ ဧကရာဇ်ရှီလိုပဲ၊ ကြည့်ပါဦး သူတို့က ကျွန်မကို ရယ်ပြနေကြတယ်”
ခန်းမတစ်ခုလုံး တိတ်ဆိတ်သွားတော့သည်။
လေးလံ ထိုင်းမှိုင်းနေသည့် ဧည့်သည်တွေကလည်း နှောင့်နှေး မနေတော့ဘဲ ဇာတ်ခုံပေါ်က ဇာတ်ကွက်ကို ကြည့်ဖို့ တွန်းအားပေး ခံလိုက်ရသလိုပင်။ သူတို့က ရယ်မောကြပြီး တော်တော်နဲ့ အတောမသတ် နိုင်ကြပေ။
YOU ARE READING
အာဃာတပြန်တမ်း
Historical Fictionဘာသာပြန်သူ - Swae Nyoe Team ဇာတ်လမ်းအကျဉ်း နန်းပေါင်ရီ သည် ချမ်းသာကြွယ်ဝသောမိသားစုတွင် အလိုလိုက်ခံရကာ ကြီးပြင်းခဲ့သော်လည်း လူရွေးမှားလက်ထပ်ခဲ့မိပြီး သူမ၏မိသားစု ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသည်။ ပြန်လည်မွေးဖွားလာသည့်အချိန်တွင် အိမ်တော်ထဲမှ အဆင့်နိမ့်မွေးစားသားတစ်ယ...
