အာဃာတပြန်တမ်း

part 116

unicode

အပိုင်း (၁၁၆)

အမတ်မင်းက ကျောင်းကျောင်းအတွက် ကောင်းမွန်သည့်မင်္ဂလာပွဲတစ်ခု စီမံပေးမယ်မှလား

သူမသည် မျက်ရည်များကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့….

အမတ်မင်းသည် မှန်ကန်သည့်ဘက်က ရပ်တည်သည့် လူကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်သည့်အပြင် ချစ်ခြင်းတရားကို လေးစားပြီး တရားမျှတသည်။ သူသည် သူမကို ကယ်ခဲ့ရုံတင်မက သူမအတွက် တာဝန်ယူပေးဖို့ပါ လိုလားသေးသည်။

သို့သော် သူမသည် သာမန်မျိုးရိုးက မိန်းကလေး တစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။

‘သူမက အရှက်မရှိသလိုမျိုး ဘယ်လိုလုပ်ပြီး သူ၏လက်ထပ်ပွဲကို နှောင့်ယှက်လို့ဖြစ်ပါ့မလဲ’

သူမမှာ အလောတကြီး ပြောလိုက်သည်။

“မလိုပါဘူး အစ်ကို ၂ က အခုဆို အဆင့် ၂ အရာရှိမင်း ဖြစ်နေပြီ၊ ပြီးတော့ ညီမလေးက ကုန်သည်မျိုးရိုး သမီးတစ်ယောက်ပါ၊ ညီမလေးက အစ်ကို့ကို အစိုးရအလုပ်တွေမှာ ဘာထောက်ပံ့မှုမှ ပေးနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ ညီမလေးကို လက်ထပ်ရင် အစ်ကို့အတွက် အရမ်းဆိုးလိမ့်မယ်၊ အစ်ကိုက မင်းသမီးတပါးကိုသာ လက်ထပ်သင့်တာပါ”

ရှောင်းယီ၏မျက်လုံးများသည် မည်းမှောင် သွားသည်။ နန်းကျောင်းကျောင်းမှာ သူ့ကိုငြင်းရဲတာလား၊ အမတ်မင်းသည် မိန်းကလေးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူမသည် မီးရောင်အောက်မှာ ထိုင်နေပြီး ညအိပ်ဝတ်စုံ၏ လည်စည်းက ပြေလျော့နေသည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် သူမ၏ ကျောက်စိမ်းနှင့် ပုံဖော်ထားသလို သေးသွယ်သည့် လည်တိုင်နှင့် ညှပ်ရိုးများကို မြင်နေရသည်။ အတွေးထဲမှာတော့ ‘ငါနမ်းလိုက်ရင် ဘယ်လိုပုံစံဖြစ်သွားမလဲ’

သူ၏စိတ်ထဲတွင် ဒီမိန်းကလေးသည် ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် သူ၏သားရဲတွင်းထဲကို ဆင်းသက် လာရမည်ပင်။

သူ၏မျက်နှာပျက်မှုကို အဖတ်ဆယ်ရန် သူက တရားစာအုပ်၏ နောက်တစ်မျက်နှာကို လှန်လိုက်ပြီး ပိုမို အေးစက်တည်ငြိမ်သည့် အသံဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

“မင်းက ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ? တကယ်ဆို မင်းက သခင်မတစ်ယောက် မဖြစ်နိုင်တော့ ငါက မင်းကို မောင်းမတစ်ယောက်အဖြစ်လက်ခံမလို့”