အာဃာတပြန်တမ်း

part 117

unicode

အပိုင်း (၁၁၇)

ယွမ်နန်၏ အဆုံးသတ်

နန်းသခင်မကြီးက နန်းပေါင်ရုံ၏ မင်္ဂလာပွဲအတွက် ပြင်ဆင်နေရခြင်းကြောင့် မအားသဖြင့့် နန်းပေါင်ရီကို ထိန်းချုပ်ရန် အချိန်မရှိခြင်းဖြစ်သည်။ သူမသည် ရှောင်းယီကို သတိပေးပြီး နောက်ပိုင်း ရှောင်းယီနဲ့လည်း ထပ်မတွေ့ဖြစ်ပါချေ။

ညဘက်ရောက်ချိန် သူမ ကျောက်ဝမ်ခြံကို တိတ်တဆိတ် ရောက်လာခဲ့သည်။ ဖူရုံပွဲကြည့်စင်သည် ရေကန်အနား၌ရှိပြီး ညခေါင်ရမ်းပန်းများကို ပတ်ပတ်လည်တွင် စိုက်ထားသည်။ ပန်းတွေ၏သဏ္ဌာန်က ကန်ရေပြင်၌ ထင်ဟပ်နေပြီး လှပ အသက်ဝင်နေသည်။

ယွီဝေ့သည် ပွဲကြည့်စင်၏ ဝါးကန့်လန့်ကာကို လှပ်လိုက်ပြီး ပြုံးရင်းပြောသည်။

“မမလေး ကြွပါ”

သူမက ပွဲကြည့်စင်ထဲကို ဝင်လာခဲ့သည်။ စင်မှာ စားပွဲများနဲ့ မွေ့ရာထိုင်ဖုံများ ပါရှိသည်။ စန္နကူးမီးတိုင်များမှာ မြင့်မားသည့် ဖန်မီးအိမ်တွေကို တင်ထားသည်က ရသမြောက်ပြီး လှပနေသည်။

အမတ်မင်းက ရောက်လာသည်။ သူက ထိုင်ဖုံပေါ်မှာထိုင်လိုက်ပြီး လက်ဖက်ရည်ကို ဖြည်းညင်းစွာ အရသာခံပြီး ပြင်ဆင်နေသည်။

ထို့နောက် ရှန်းရိချောင်က ရောက်လာပြီး တခြားစားပွဲ ထိုင်လိုက်သည်။ ရှန်သခင်လေးက အဖြူရောင်ဝတ်စုံကို ဝတ်ဆင်ထားဆဲပင်။ သူ၏ဆံပင်များကို အဖြူရောင်ဖဲကြိုးနှင့် စည်းနှောင်ထားသည်က မာနကြီးဟန်နဲ့ တော်ဝင်ဆန်သည့်အငွေ့အသက်များ ဖုံးလွှမ်းနေသည်။

သူမသည် သူ၏မျက်လွှာတွေကို အောက်ချလိုက်ပြီး မျက်လုံးများကို မှိတ်လိုက်သည်။ ရှောင်းယီ၏ဘေး၌ တိတ်တိတ်လေး ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။

သိသိသာသာကို စားသောက်ပွဲတစ်ခု ဆင်နွှဲနေခြင်းဖြစ်သော်လည်း လေထု၏ အခြေအနေမှာ တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားစရာ ကောင်းသည့် ဓါးတစ်ချောင်းလို အငွေ့အသက်ကို ခံစားရစေသည်။

အမတ်မင်း၏ အနောက်ကို လိုက်ရသည်က အန္တရာယ်ရှိသည့် ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှု တစ်ခုလိုထင်ရသည်။ သူမမှာ တွေးဆနေပြီး ရှောင်းယီကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ တို့ထိနေသည်။